Firewind - Immortals Recensie op Podiuminfo

2017-02-18 Het is ondertussen al weer vijf jaar geleden sinds het zevende album van de Griekse power metallers van Firewind, genaamd Few Against Many uit kwam. Dat wil echter niet zeggen dat het vijftal het rustig aan gedaan heeft, want onderling zijn ze allemaal druk bezig geweest met hun eigen projecten. Creatieve brein en gitarist van de band Gus G. heeft in de tussentijd maar liefst twee solo-albums uitgebracht, de wereld rond gereisd om deze te promoten en is wederom weer op pad geweest met Ozzy Osbourne. Je zou haast zeggen dat hij geen creatieve puf meer voor Firewind heeft, maar het tegenovergestelde is waar. Ze zijn terug met Immortals en ze laten horen er weer volop zin in te hebben.

Deze rust heeft de band absoluut goed gedaan, en zeker voor het creatieve brein van Gus G. Het is de langste break die ze ooit namen, omdat ze er simpelweg meer tijd voor namen om nummers te schrijven. Zodoende bleven de sterkste ideeën overeind en werd hier de focus op gelegd. Daarnaast heeft de nieuwe co-producer, te weten Dennis Ward, ook bijgedragen aan het schrijfproces van de gitarist.

Het voornaamste dat opvalt ten opzichte van Few Against Many is dat het lead-gitaargeluid van Gus niet meer zo overdreven aanwezig is. Dat hij een geweldige gitarist is, hoeft hij niet keer op keer te bewijzen. Deze keer heeft hij zijn creatieve ei reeds gelegd op andere manieren, waardoor er meer plaats is voor de andere muzikanten. Het is niet voor niets dat de instrumentale titeltrack, waarin meneer G. zijn spierballen laat horen, deze keer een stuk korter van stof is.

Het is het eerste conceptalbum, dat geheel gewijd is aan de oude Griekse historie, en dan voornamelijk de gevechten van Thermoplyae en Salamis in 480 voor Christus. Het is het welbekende gevecht tussen de Grieken en de Persen, die beduidend met meer man waren. Desondanks wisten de Grieken ruim zeven dagen stand te houden, waarvan er drie in intens gevecht waren. Een track als ‘Ode To Leonidas’ weet als geen ander de moed en de kracht van de Grieken in deze strijd te omschrijven. Ook muzikaal komt het zeer krachtig over, waarbij de voltallige band zijn beste beentje voort zet.

Ook nieuw is de zanger, maar voor hem is het niet de eerste keer met de formatie: Henning Basse. Hij is in 2007 al eens mee op tournee geweest, en is tevens de meest recente vocalist voor Gus G.’s solo touring band. Hij brengt een laagje classic rock met zich mee, maar kent zich ook goed uit de voeten met de heavy metal-uithalen. ‘Live And Die By The Sword’ is exemplarisch voor zijn kunnen, waar hij laat horen wat hij in zijn mars heeft: van zachtjes, tot dreigend, tot volop uithalen. Hij kan het allemaal aan, zonder het verlies van zijn rauwe randje. Al met al, de afwezigheid van vijf jaar heeft Firewind absoluut geen windeieren gelegd op Immortals en ze zelfs sterker dan ooit gemaakt.

Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Firewind Label:Century Media