Drive Like Maria - Creator, Preserver, Destroyer Recensie op Podiuminfo

2017-02-19 Een dikke zeven jaar geleden zag uw recensent Drive Like Maria optreden naar aanleiding van hun debuutplaat. Het was zo'n concert waar een man of dertig stonden, een deel van de band onder de invloed was van verdovende middelen en er vanaf het podium gevraagd moest worden of het publiek geen zin had om wat dichterbij te komen. In dat licht mag het verrassend heten dat Drive Like Maria nog bestaat en inmiddels met Creator, Preserver, Destroyer hun derde plaat aflevert.

Misschien nog wel verrassender: het is een prima plaat geworden. Waar debuut Elmwood toch vooral een (overigens geslaagde) poging was om als een Nederlandse versie van Queens of The Stone Age te klinken, horen we op Creator, Preserver, Destroyer een breder scala aan invloeden, van de genoemde (stoner)rock tot western (‘Will We Ever’) en pianoballads (‘When The Light Goes Down’). Die variatie komt de volwassenheid van de plaat ten goede, maar gelukkig doen de heren en dame grotendeels nog steeds waar ze goed in zijn: stevige rocknummers schrijven. Aan goede riffs, een groovende ritmesectie en stevige gitaarsolo’s geen gebrek, en daardoor luistert het album makkelijk weg. Ook de zang is catchy en wordt door de vrouwenstem die af en toe de hoek om komt kijken, ook voorzien van voldoende variatie. Voeg daaraan toe dat de plaat goed gebalanceerd is en op tijd zijn rustmomenten pakt, en je zou vermoeden dat Creator, Preserver, Destroyer een topplaat is.

Dat is het echter niet, om de simpele reden dat de echte eigen creativiteit te veel op de achtergrond blijft, ten faveure van genreconventies en toch ook nog te vaak kopieergedrag (vergelijk bijvoorbeeld ‘Deep Blue’ maar eens met ‘Wannabe In L.A.’ van de Eagles of Death Metal). Doordat de band het allemaal goed invult is dat niet heel ernstig, maar het betekent wel dat het drietal over te weinig onderscheidend vermogen beschikt in een overvol rocklandschap. Dat hebben ze zelf waarschijnlijk ook door, want meerdere nummers lijken er vooral op gericht om de liveprestaties van de groep te onderstrepen: ‘Tiny Terrors’ is daarvan met zijn opbouw en zeker zijn tekst het duidelijkste voorbeeld. Op plaat zijn de nummers daardoor soms wat te langgerekt en eentonig. Dat is vooral jammer omdat de band met nummers als ‘Nighthawk’ en ‘Will We Ever’ aantoont dat ze zeker ook sterke, gevarieerde tracks kunnen schrijven.

Creator, Preserver, Destroyer is al met al het beste album dat Drive Like Maria tot nu toe heeft voorgebracht: het luistert soepel weg doordat er vooral stevig wordt gerockt, maar er is gelukkig ook voldoende ruimte voor variatie. Bovendien spat het spelplezier er vanaf: dat de originaliteitsprijs niet gewonnen zal worden zal de band (waarschijnlijk) terecht een zorg zijn.

Recensent:Bart Hovens Artiest:Drive Like Maria Label:Caroline Records