2017-03-30
Dat Tim Cohen een bezige bij is, is een understatement. Naast frontman van de, overigens onderschatte band, Fresh & Onlys, brengt hij ook muziek uit met Magic Trick en daarnaast ook als soloartiest. Dit keer is het de beurt aan een soloplaat, inmiddels alweer zijn vierde.Wat meteen opvalt is dat het allemaal net wat gepolijster klinkt dan de vorige soloplaten. Het rammelende, opgenomen in de slaapkamer, sfeertje van de vorige soloalbums heeft plaats gemaakt voor een volwassener geluid (best ironisch, aangezien het grootste gedeelte van de plaat opgenomen is in zijn kelder). De meeste nummers bestaan uit niet meer danwat lichte percussie, een akoestische gitaar en samenzang met, Magic Trick collega, Noelle Cahill. Die een fijne combinatie vormt met de bariton van Cohen.
Op de eerste, sterke single ‘John Hughes’ wordt meteen dit sterke wapen ingezet. Dit nummer lijkt regelrecht te zijn weggelopen van één van de eerste Belle & Sebastian albums. De melancholische tekst gecombineerd met de vrolijke muziek, afgemaakt met de harmonieën in het catchy refrein zorgen al vroeg voor een hoogtepunt.
Het daaropvolgende ‘Meat is Murder’ (de tweede single) is geen cover van The Smiths, maar heeft wel dezelfde thematiek. De laag gezongen coupletten voelen ietwat paranoïde en onheilspellend aan, om vervolgens in het refrein de songtitel te herhalen als een soort mantra. Net als bij The Smiths is het geen hoogtepunt in het oeuvre van Cohen.
‘Sunshine’ doet muzikaal nog het meeste denken aan een Fresh & the Onlys nummer, de akoestische gitaar van de vorige nummers is heel even ingewisseld voor een elektrische. Cohen lijkt qua zang zijn inspiratie bij Ariel Pink te hebben gehaald, al wordt het echter nergens zo potsierlijk.
Met het titelnummer ‘Luck Man’ en, vooral, ‘Irony’ zorgt Cohen dat het album op een positieve noot wordt beëindigd. ‘Irony’ begint kalm met de lieflijke samenzang van Cohen en Cahill, “Love can free the laughter from within”, om vervolgens op te bouwen naar een dijk van een climax waar de samenzang, aanzwellende gitaren en, de steeds zwaarder wordende, drums prachtig samenkomen.
Luck Man is een prima aanvulling op het repertoire van Tim Cohen. Veel nieuwe fans zal hij er waarschijnlijk niet mee opdoen. Maar ieder nummer heeft een eigen smoel en met ‘John Hughes’ heeft hij een oorwurm van een single opgenomen die meteen zorgt voor een lach op het gezicht van de luisteraar.
Loyle Carner - Yesterday`s GoneDe Britse hiphopscene zit de laatste jaren flink in de opmars, met name grime...
Tim Darcy - Saturday Night Als albumhoezen het complete verhaal van de plaat zouden vertellen, zou je...