2017-02-20
Na een geweldig debuut en een deftige opvolger kakte Pascal Arbez-Nicolas met zijn derde album ietwat in. Ergens in de mix van snoeiharde techno, house en rave zoekt de Fransman het op zijn vierde album Voyager ook in de funky hoek. Daarbij grijpt hij gelukkig weer terug op zijn oorspronkelijke geluid en gaat daarbij soms heerlijk onsubtiel te werk. Die ongecompliceerde aanpak is kenmerkend voor de Franse DJ. Het maakt zijn nieuwste album misschien niet tot het meest diepgaande werk, maar het is tot op zeker hoogte erg doeltreffend. Na de intro ‘El Viaje’ en de eerste single ‘Waiting For The Stars’ – die op de dansvloer waarschijnlijk nog beter tot zijn recht zal komen – knalt Arbez-Nicolas er meteen een anthem van jewelste tegenaan. Eentje in de trant van ‘La Rock 01’. ‘Levitation’ schuurt gewelddadig alle kanten op. Met de pompende beats en alarmgeluiden waan je je in een muzikaal horrorscenario. Dit is op en top Vitalic. Na deze uitputtingsslag is het even tijd om bij te komen met ‘Hans is Driving’, een samenwerking met Miss Kittin. ”Dancing disco,” zingt de Duitse muzikante. Deze disco zit subtiel door het geheel heen verweven.
Het blijft heel even wat rustiger. Na het groovy en enigszins jolige ‘Lightspeed’ komt de Fransman met ‘Eternity’, een op het eerste gehoor zeer kalm nummer dat hij ijzersterk op weet te bouwen naar een mooie climax. Hierna is het weer tijd om te stampen met het dampende ‘Nozomi’, dat hij ook naar een daverend hoogtepunt weet toe te stuwen. ‘Sweet Cigarette’ is – zoals de titel waarschijnlijk zal doen vermoeden – een nummer over het roken van de sigaret. Waarom ook niet? Een duister nummer, perfect voor in een zweterige club. Het laatste nummer ‘Don’t Leave Me Now’ is daarna een aangename afsluiter, die het album laat uitdoven. Toch wil je hier stiekem het liefst nog een laatste ongegeneerd hard stampnummer.
Voyager is geen Ok Cowboy en eigenlijk ook geen Flashmob, maar biedt absoluut een flinke bonk energie die waarschijnlijk in de beruchte live-setting van de Fransman naadloos verweven zal worden met al zijn beste nummers. Er is op dit nieuwe album weinig aan te merken. Niet echt iets nieuws onder de zon, gewoon oerdegelijk.
Various - T2 Trainspotting OSTHet originele Trainspotting uit 1996 is een klassieker die liefst twee...
Loyle Carner - Yesterday`s Gone De Britse hiphopscene zit de laatste jaren flink in de opmars, met name grime...