2017-03-16
De Canadese band The Franklin Electric werd in 2010 opgericht door singer-songwriter Jon Matte, die van kinds af aan opgroeide in een zeer muzikaal gezin van Ierse komaf. Na het winnen van een liedjeswedstrijd waaraan achtduizend artiesten deelnamen, kwam de carrière van Jon behoorlijk in de lift. In 2014 verscheen het debuutalbum van The Franklin Electric dat veel lof kreeg en daarna toerde de band in het voorprogramma van onder andere Ben Howard en Mumfords and Sons. Blue Ceilings is inmiddels het tweede album van de groep. Bij eerste beluistering valt direct op dat de band de afgelopen jaren sterk is gegroeid. Blue Ceilings klinkt namelijk volwassener en meer coherent dan voorganger This Is How I let You Down. Hoewel de folk invloeden nog duidelijk aanwezig zijn, bevat de nieuwe plaat toch vooral warme, dromerige en melancholische popsongs waarin de ‘oehoes’ rijkelijk klinken. Ook is de trompet ditmaal minder nadrukkelijk aanwezig.
De plaat begint vrij rustig met het dromerige nummer ‘I Know The Feeling’, dat langzaam steeds voller wordt. Het daarop volgende liedje ‘Someone Just Like You’ is meer opzwepend en neemt juist op een aantal momenten gas terug. Het is dan al duidelijk dat de band een feilloos gevoel heeft voor het aanbrengen van dynamiek. Hierdoor klinken de liedjes met emotionele teksten over de raadsels van het leven en de liefde toch vooral energiek en hoopvol. Daarnaast valt op hoe goed de muzikale ondersteuning, aansluit op de warme en emotionele zang met hier en daar een rauw randje van Jon.
Deze aanpak mondt uit in nummers die allemaal van zeer hoog niveau zijn en waarin de luisteraar letterlijk wordt meegevoerd. Feitelijk zijn alle songs hoogtepunten op zichzelf en springen het eerder genoemde ‘Someone Just Like You’, het liedje ‘Save Yourself’ dat qua gevoel lijkt op ‘Another Love’ van Tom Odell en het langzaam opbouwende nummer ‘Save Yourself’ daar nog eens boven uit. Alleen het rustige instrumentale outro ‘Blue Ceilings’ wijkt af van de rest van de plaat en is daarmee minder pakkend.
Blue Ceilings is een ijzersterke, warme en melancholische plaat waarbij alle puzzelstukjes op de juiste plaats vallen en waarop The Franklin Electric aantoont dat de band zich in de afgelopen jaren enorm heeft ontwikkeld. Met de toevoeging van nog één opzwepend nummer zou de plaat net iets afwisselender zijn en zeker vijf sterren hebben verdiend. Maar ook nu zit het album wat betreft waardering daar al heel dicht tegen aan en wordt het hoog tijd dat een breder publiek in Nederland kennis maakt met deze getalenteerde band.
Jenn Grant - ParadiseHet succes van het akoestisch georiënteerde album Compostela brengt de...
Adna - Closure Een Zweedse sensatie die van zweverige droompop binnen no-time een duistere...