Het ritme van ‘Down ToThis’ is heerlijk voortkabbelend. Tiny Legs lijkt willekeurig wat snaren aan te plukken. Aangevuld met Steven op de mondharmonica vormt het een goede basis voor de blues. Het is knap hoe Tiny Legs met zo weinig hulpmiddelen een nummer zo sterk kan maken. Hetzelfde doet hij ook op ‘Happiest Man In Town’. Bij dit nummer ligt de nadruk minder op het vertelde verhaal, hier is het ritme namelijk lekker catchy. Tijdens ‘Second Round’ schroeven de heren het ritme verder op. Even komt de muziek in de buurt van de rock ’n roll. Het is een knap stukje swingende deltablues.
De plaat bestaat hoofdzakelijk uit eigen nummers. Alleen ‘Death Letter’ is een cover van Son House. Het nummer past naadloos tussen alle andere liedjes. Dat onderstreept vooral de kracht van de rest van Melodium Rag. Net zoals Son House legt Tiny Legs Tim een dreigend gevoel in het ritme. Je voelt de woede over de onlangs overleden vriendin waar het nummer over zingt.
De grootste kracht van Melodium Rag is misschien wel dat de blues nergens somber is. Tiny Legs Tim speelt zijn muziek in de beste traditie van grootheden als Sonny Terry, Mississippi Fred McDowell en ook de veel modernere Eric Bibb. Al zijn liedjes hebben echter een opgetogen gevoel. Hoe diep Tiny Legs Tim ook door een dal gaat, je gelooft dat hij snel weer vooruit kan. Dit maakt Melodium Rag een goede bluesplaat die zich prima leent voor een lente avond.
Elusion - Desert Of EnticementHet Belgische Elusion is het geesteskind van gitarist Domingo Smets die...
Steve Hill - Solo Recordings Volume 3 Aan limieten doet hij niet. Steve Hill is een artiest die het begrip...