Reverseries is in veel opzichten vergelijkbaar met zijn voorganger maar er zijn wel degelijk een aantal veranderingen waar te nemen. Zo is de manier waarop Abrahamson de keyboards en drums om haar stem heen wikkelt minder organisch als op Gemini Gemini, waar de thematiek ook zijn bijdrage aan had. Hier liggen de onderwerpen en het instrumentarium niet geheel in één lijn. De onderwerpen zijn een stuk directer verwoord wat lijdt tot minder abstracte beeldvorming en een meer tastbare boodschap. Gedurende het album komt de boodschap voor het grootste deel neer op de gelijkheid van de mens en het tegenspreken van groeperingen die dit proberen te ontkennen en ontwrichten. ‘Bloodlines’ en ‘Not In My Name’ zijn hierbij de duidelijkste voorbeelden, sterke nummers maar niet de directe samensmelting van muziek en tekst die we van Abrahamson gewend zijn.
Dat ze deze kwaliteiten nog wel zeker beschikt laat ze horen op nummers als ‘Lift Me Up’ en ‘To The Water’. Deze nummers handelen ook over ongrijpbare zaken terwijl de muziek, door de mix, als zonlicht in een kristalgrot weerkaatst wordt. Hier komen ook de wat meer elektronische elementen op Reverseries het beste tot zijn recht. Door de wijze waarop ze die elektronische- en organische elementen precies op één lijn heeft liggen hoor je wat Radiohead zou kunnen doen mochten zij zich ooit toeleggen op een toegankelijke popstructuur.
Reverseries is opnieuw een sterke plaat van Abrahamson. De toegevoegde boodschap gaat op plekken iets ten koste van de magie die ze kan creëren door haar kristalheldere stemgeluid te combineren met lagen glinsterende synths, maar het is niettemin weer een voorbeeld dat electropop nergens beter wordt uitgevoerd als in Zweden. Ook als de dansvloer er niet direct mee gevuld hoeft te worden.
Donnerwetter - DonnerwetterAls er bij Festivalinfo punten toebedeeld zouden worden aan de verpakking...
Ct Heida - Little Woman De liner notes die bij dit album van de Groningse zangeres CT Heida...