2007-04-26
Marc Ford behoeft geen introductie, want we kennen hem als ex-gitarist van de befaamde pop/rockband Black Crowes. Vanwege drugsproblemen werd hij destijds vriendelijk verzocht de band te verlaten (lees: uitgetrapt), maar om werk zat Ford nooit verlegen. Zo zat hij onder andere in de band van singer-songwriter pionier Ben Harper en bracht hij in eigen beheer een solo-album uit.Vooral tijdens zijn Black Crowes periode wist Marc Ford menig blues-liefhebbend hart sneller te laten kloppen en met zijn solo-plaat Weary And Wired probeert hij datzelfde hart nu op hol te brengen. Het album opent met zweverige droommuziek wat de toepasselijke titel 'Featherweight Dreamland' draagt.
De daaropvolgende nummers zijn met meer pit onderbouwd wat zich vormt tot verfrissende countryblues à la Tom Petty, om er maar eens een vergelijking tegenaan te gooien. Op 'Smoke Signals' laat Ford nog maar eens horen dat hij zijn ver ontwikkelde slidegitaarwerk nog altijd onder controle heeft en ook op 'Greazy Chicken' en 'Medicine Time' worden de juiste, ritmische snaren benut. De teksten van zijn solo-plaat Weary And Wired lezen als de ultieme rockopleiding waar hij (cliché, maar waarheidsgetrouwe) onderwerpen als vrouwen, drugs en materialisme niet schuwt.
Het totaalplaatje maakt dit album tot de (voorlopige) kroon op zijn carrière. In plaats van de commerciële paden te betreden, kiest hij voor zichzelf. Resultaat is een fijne, gevarieerde en opkwikkende plaat.
The Levellers - Chaos Theory Live Levellers , een Engelse folkrock band uit Brighton die inmiddels al bijna 20...
Scott McKeon - Can't Take No More ‘Can’t take no more’ is het debuutalbum van het twintigjarige gitaarmonster...