In eerste instantie is het een goed album met heel veel Americana-invloeden. Maar de achterliggende gedachte is wat de plaat een extra lading geeft. Wie droomt er als klein kind nou niet van om naar de grote stad te gaan? Die droom had Mercy John ook. Later ontdekte hij al reizend naar avontuur en spanning dat juist thuis de plek was die er het meeste toe doet.
Met deze uitleg in gedachte gaan we het album induiken. Opener is ‘This Ain’t New York’ en dat is een rustig nummer. Het geeft het gevoel alsof je op de prairie bent met een vuurtje en een gitaar. De rust die het uitstraalt zou misschien af kunnen leiden van het feit dat er een album is begonnen. Maar juist door die rust trekt het de aandacht. Het album is een goede mix tussen ballads en wat meer uptempo nummers. ‘Back Home’ is een nummer wat meer uptempo is. Dit is ook een van de nummers die het meest Americana klinkt. De sterk aanwezige gitaarloopjes en simpele drumritmes maken het een zomernummer om bij weg te zwijmelen.
Mercy John eindigt het album waar hij begonnen is. Een nummer waar de focus op de muziek en de boodschap van het nummer ligt. ‘Strangers’ heeft een stuk meer rock te bieden en dat maakt het een spetterend einde.
Al met al is This Ain’t New York ontzettend verrassend. Op het eerste oor klinkt het als een leuk Americanaplaatje, maar als je er meer en meer naar gaat luisteren gaan er dingen opvallen, zoals de achterliggende gedachten die Mercy John heeft en hoe groot zijn verlangen naar huis is bijvoorbeeld. Een goede plaat met goede muziek van een hele goede muzikant.
Nem-Q - Fault Lines Nem-Q kreeg met de release van het vorige album 301.81 in de review te...
Jim Lauderdale - London Southern Jim Lauderdale is niet de minste muzikant. De Amerikaan heeft verschillende...