2017-03-14
Mocht de artiestennaam Delicate Steve je niets zeggen, wees dan gerust, want je bent en was niet de enige. Delicate Steve is Steve Marlon, die in 2011 de wereld liet kennismaken met zijn eerste album Wondervisions. Een debuutplaat vol hoogst emotionele gitaar gedreven liedjes zonder zang, die nergens anders mee te vergelijken is en uniek op zijn geheel eigen manier. Niemand kende de beste man, en niemand wist ook waar ze hem mee moesten vergelijken. Niemand wist dat de beste man ieder instrument op deze plaat zelfde bespeelde, en dus de hele plaat zelf schreef, van begin tot einde. Zodoende werd Chuck Klosterman er bij geroepen om een spannende biografie over de Steve te schrijven, zónder naar de debuutplaat te mogen luisteren. Alles wat te lezen was over de beste man was fictie, behalve zijn muziek. Hij maakt gitaarmuziek, maar niet in de traditionele zin van het woord. Dit werd in de muziekwereld opgepakt na de release van Positive Force in 2012. Sindsdien heeft hij samengewerkt met artiesten variërend van David Byrne, Dirty Projectors, tUnE-yArDs, Sondre Lerche en zelfs Paul Simon. Ook mocht hij mee op de Noord Amerikaanse tour van Tame Impala. Hij heeft dus in de tussentijd al een aardige indruk achter gelaten bij zijn collega’s en fans, die zijn muzikale handschrift uit duizenden zullen herkennen. Voor de mensen die hem nog niet kennen, heeft hij zijn derde album opgenomen, dat zich het beste weg luistert als een curriculum vitae. Het kent dan ook de passende titel This Is Steve.
Dit is Steve, niet meer en niet minder, en wat hij doet, is het maken van gitaarpop. Denk echter niet aan muzikanten als Carlos Santana, die nummer na nummer achter elkaar rijgen met gitaarsolo’s en daartussen wat ruimte over laten voor een zangeresje. De opzet van Delicate Steve is om de gitaar te bespelen als ware het de zanger zelf, zonder dat deze al te leidend is. Eigenlijk net iets te intens om als achtergrondmuziek te bestempelen, maar eigenlijk ook te weinig spannend om er echt goed voor te gaan zitten. Ieder nummer eindigt zoals het begint, daartussen vind soms wat variatie plaats, maar ze leveren een melodie die wel nog een tijdje door je hoofd blijft zoemen. In dat opzicht hebben de liedjes veel weg van ringtones.
Toch weet hij in de elf nummers die het plaatje rijk is, de kern van iedere titel te bespelen. ‘Animals’ bedwelmt je in een oase van exotische geluiden, terwijl je de savanne verkent. Hij verplaatst al je zorgen naar morgen met ‘Tomorrow’ of weet de essentie van een avondje stappen te vangen ‘Nightlife’. Over het algemeen klinkt het allemaal zeer speels en positief, maar ‘Cartoon Rock’ laat bijvoorbeeld horen dat hij een AC/DC-riff ook niet schuwt. Knap hoe hij dan toch die luchtige toon hierin behoudt. Een track als ‘Driving’ is dan weer ideaal voor een nachtelijke ritje, terwijl we op de titeltrack Steve op zijn kwetsbaarst horen. Kortom, This Is Steve, en hij zingt met zijn gitaar.
Chain Wallet - Chain WalletBergen, de stad in Noorwegen staat erom bekend dat zomerse temperaturen een...
Amariszi - Babel Fish De Nederlandse Balkanband Amariszi timmert alweer tien jaar aan de weg en...