De grootste kracht van Wasso is dat de verschillende muziekstijlen moeiteloos samenvloeien met de basis uit de Ivoorkust. De drums staan daarbij centraal. Verschillende malen hoor je de typisch Afrikaanse drumritmes. De andere bandleden vullen vervolgens het pallet verder in. In een nummer als ‘Jericko’ zorgen de drums voor een steeds sneller toenemend ritme. In combinatie met de Afrikaanse zang levert dat een tropisch feestje op. Het gitaarspel geeft het nummer vervolgens een rock ’n roll sausje. Dat wordt goed uitgewerkt. Op sommige momenten verliezen de heren van Diom de Kossa zich dusdanig in het gitaarspel dat je lijkt te luisteren naar het beste werk van The Allman Brothers. Heerlijk!
De verscheidenheid in muziekstijlen maakt dat het album geen moment verveelt. De eerder genoemde rock ’n roll en Afrikaanse invloeden zijn niet de enige kracht. Tijdens ‘Massingo’ speelt de groep bijvoorbeeld een reggaeritme en ‘Wasso’ klinkt traditioneler. Het laatste lied is een typisch West Afrikaans nummer en doet denken aan de Sierra Leone Refugee Allstars.
Wat Wasso zo uniek maakt is dat de verschillende invloeden samen komen zonder het geluid uit de Ivoorkost teniet te doen. Wanneer West Europese muzikanten het experiment zoeken met Afrikaanse muzikanten gaat de kracht van de muziek vaak verloren in concessies. Dat is op Wasso absoluut niet het geval. Dit is een steengoede plaat die lekker swingt, rauw klinkt en geen moment verveelt.
Masqualero - MasqualeroOoit gehoord van de Spellemannpris? Het blijkt de Noorse variant van een...
Torgeir Waldemar - No Offending Borders Torgeir Waldemar deed in 2014 de wereld in positieve zin opschrikken met...