Al bij de eerste tonen weet het Gjermund Larsen Trio een mooie en rustige sfeer neer te zetten. De piano klinkt neoklassiek, de viool Keltisch en de contrabas bij vlagen als jazz. De composities zijn sterk gericht op het neerzetten van een prettig lopende melodielijn. De piano en contrabas gaan hierin met de viool mee. Ze zijn er om te ondersteunen. Dit maakt dat het heel makkelijk te verteren is, maar ook dat het de aandacht doet verzwakken of dat het juist op de zenuwen gaat werken. Er zit door deze samenhorigheid en constante stroom aan muziek weinig lucht in de composities. Op de vorige drie albums, die gezamenlijk een drieluik vormen, is er een grotere rol weggelegd voor de contrabas. Dit gaf een vrolijke jazz ondertoon die het werk iets spannender maakte. Daarnaast zouden ook stiltes het iets kalmer kunnen maken.
Rust is in ieder geval niet te vinden op twee nummers waar de Zweedse groep Nordic mee speelt. Met hun traditionele instrumenten geven ze een extra zetje aan Gjermunds composities. Deze samenwerking klinkt vrolijk en heeft een stuk hoger tempo, het begin van ‘Kind Of Polska’ klinkt zelfs dansbaar.
In vergelijking met de vorige platen is Salmeklang iets ingetogener, maar ook beter in balans. Er zijn minder invloeden van andere genres, zoals jazz. De melodieën zijn prachtig en vertolken het Noorse landschap, maar soms mist er een pas op de plaats. Die is nou net nodig om het landschap echt te kunnen bewonderen.
Rag'n'Bone Man - HumanVroeger werd de radioluisteraar meer dan eens op het verkeerde been gezet....
Picidae - It`s Another Wor d Picidae is de Latijnse naam voor een groep vogelsoorten waar ondermeer de...