2017-02-27
Vroeger werd de radioluisteraar meer dan eens op het verkeerde been gezet. Men dacht bijvoorbeeld dat zanger John Fogerty (CCR) zwart was. Hierdoor scoorde de band niet alleen bij de blanke, maar ook bij de zwarte luisteraar. Zo`n “vergissing” is vandaag de dag een stuk moeilijker, al komt het nog steeds voor dat je bij het horen van een liedje een ander beeld van de zanger hebt. Neem de hit ‘Human’ van Rag `n` Bone Man. Net als het eerdergenoemde voorbeeld klinkt deze grote getatoeëerde singer-songwriter uit Brighton gitzwart. De mix van blues, hiphop, soul, gospel en jazz versterkt dit beeld alleen maar. Door de wereldhit zijn de verwachtingen hooggespannen, te meer omdat Rag ’n’ Bone Man gebombardeerd werd tot BBC Sound of 2017 en British Critic`s Choice 2017. Zijn we een one hit wonder rijker, of maakt de zanger de verwachtingen waar met zijn debuutalbum Human?Ook tweede single ‘Skin’ heeft het met zijn gospel-invloeden in zich om een hit te worden. Al zou je kunnen denken dat Human uit hapklare brokken bestaat. Niets is minder waar. Rag ‘n’ Bone Man maakt het zichzelf namelijk niet gemakkelijk. Wat vooral heel knap aan de songs op Human is, is dat ondanks dat de Brit zijn inspiratie uit een traditioneel genre als blues haalt, hij op elke track fris klinkt. Dat maakt het materiaal hitgevoelig, maar niet gemakkelijk. Luister maar eens naar ‘Be The Man’. Alles klopt; een ijzersterke stem, een laidback drumpatroontje, een pakkend pianoloopje, gospelachtige backings en stemmige strijkers. En dan spreekt er ook nog eens hoop uit de tekst.
Waar Rag ‘n ‘ Bone Man pakkende songs kan afleveren, is hij ook in staat om een schitterende ballad als ‘Love You Any Less’ te maken. Maar of het nu om een lekker catchy song gaat of een gedragen ballad, de singer-songwriter weet, mede door zijn sterke stem, zijn gevoelige teksten ten alle tijden binnen te laten komen bij de luisteraar. Verlangen, hoop, verdriet, liefde, je gelooft ieder woord. En net als je na drie rustigere tracks denkt dat er wel weer even iets meer pit in mag, laat Rory Graham, zoals hij van origine heet, met de jazzy hiphoptracks ‘Ego’ en het pakkende ‘As You Are’ horen dat ook hiphop tot zijn roots behoort. Om vervolgens soul met ‘Arrow’ een hoofdrol te gunnen.
Dat Rag ‘n’ Bone Man een artiest is om rekening mee te houden, bewijst hij met de albumafsluiter. Vergeet drums, piano, of welke instrument dan ook. Gewapend met slechts zijn stem neemt de zanger op overtuigende wijze afscheid met het fantastisch gezongen ‘Die Easy’.
Gelukkig had Festivalinfo de deluxe editie ter beschikking en ook die zeven extra tracks zijn sterk. Feitelijk had Rag ‘n’ Bone Man net zo goed met een dubbelalbum kunnen debuteren. Zo klinkt ‘Your Way Or The Rope’ niet alleen funky, maar ondanks de tekst zelfs opgewekt. Het spelplezier druipt er vanaf. Daarnaast is ‘Lay Me Down’ zo`n sterke track dat hij eigenlijk wel op het reguliere album had moeten staan. Het enige wat op de reguliere tracklist soms ontbreekt is gif. Het broeierige, rockende wat je juist terug hoort op bonustrack ‘Wolves’. Het is het enige puntje van kritiek wat je zou kunnen hebben. Rag ‘n’ Bone Man maakt met Human niet alleen de verwachtingen waar, hij legt de lat ook nog eens heel hoog voor een opvolger.
Beneath My Sins - Valkeries Of Modern TimesJe wordt de laatste jaren dood gegooid met nieuwe bands en releases binnen...
Gjermund Larsen Trio - Salmeklang Het weidse en prachtige Noorse landschap nodigt uit tot het maken van muziek...