2017-04-26
Fin ‘Fink’ Greenall is inmiddels een begrip in de wereld van de singer-songwriter. Leverde hij met het 2011 verschenen Perfect Darkness al een wonderschone plaat af, Hard Believer ging daar nog eens met gemak overheen. Natuurlijk kennen we Fink niet alleen maar als singer-songwriter, maar ook als DJ. Inmiddels heeft de multi-instrumentalist dan ook wéér iets unieks naar buiten gebracht, namelijk een bluesalbum. En dat, dames en heren, smaakt naar meer.‘Cold Feet’ begint dan ook rustig, doch swingend. Zachte gitaartonen, gecombineerd met de bijna boterzachte stem van Fin, maakt dat het geheel aangenaam en comfortabel in de oren klinkt. Goede start van het album, en het zet tevens de toon voor wat er nog meer komt. ‘She Was Right’ is dan weer erg rustig, en klinkt als een tot op de botten gestript Fink-nummer. Kaal, maar spannend door de achtergrondmuziek die veel vertoont van ambient muziek. ‘Little Bump’ brengt daarentegen juist wat meer elementen, zoals zachte drums (het heeft wel wat weg van een djembé) en dat brengt juist wel wat meer variatie naar het album.
Zo ook het nummer ‘Keep Myself Happy Now’. Het liedje heeft wel iets exotisch, wat dus ook weer voornamelijk door de drums komt. Fin zingt met een zachte, maar doordringende stem onder de begeleiding van een mooi achtergrondkoor over doorzetten in het leven. Een gitaar brengt soms een mooie, snerpende toon ten gehore, en dit maakt het geheel écht wel af. Swingend, relaxed, en spannend. Fink weet het geheel, op een manier zoals we van hem gewend zijn, toch mooi op een wat aparte wijze over te brengen. Hoewel Fink met minimale instrumenten zijn typische geluid neer weet te zetten, ligt hier tegelijkertijd ook de grootste valkuil van het album: herhaling.
Soms lijken de songs nogal op elkaar, en dat knaagt wat. Neem bijvoorbeeld een nummer als ‘Looking Too Closely’, van Hard Believer. Een dergelijk nummer staat niet op dit album, en er ontbreekt een echte climax in elk nummer. Dat is niet erg, maar hier had uw recensent wel op gehoopt. Afsluiter ‘Black Curls’ is met ruim seven minuten de langst durende track van het hele album, en slaagt met vlag en wimpel. Ook hier passeren de zachte gitaren en drums weer de revue, ditmaal in een wat hoger tempo. Het nummer sluit prettig af, en is de conclusie van een mooi, maar wel wat braaf uitstapje van een zeer fijne artiest
Kurt Efting - Liefde Was Dichtbij Kurt Efting is een singer-songwriter met een intens romantische blik op...
Big Lake Tiny - Boat EP Big Lake Tiny is een vijfkoppige band van beneden de rivieren. Hoewel de...