Opener ‘French Press’ brengt je dan ook, gelijk bij de eerste tonen, al een beetje naar de zomer. Frisse en vrolijke garagerock, wat naarmate het nummer vordert alleen maar meer divers wordt. De heren gaan met een knappe manier om met ritmes, tekst, en brengen daarom ook zeker een flinke dosis diversiteit in een nummer ten gehore. ‘French Press’ zet daarom ook gelijk voor wat je op de rest van het album kunt verwachten: scherpe hooks, wisselingen in ritme en vooral frisse en vrolijke songs.
‘Sick Bug’ is echter weer een wat ander nummer, wat mede komt door het constante hoge tempo wat de band aanhoudt, maar brengt tevens ook spanning in de nummers mee. Het werkt goed en houdt de nummers eigenlijk constant in beweging. De band valt eigenlijk weinig in herhaling, en dat is te prijzen. ‘Dig Up’ begint bijvoorbeeld op een vrij zachte manier, en krijgt naarmate het nummer vordert meer de tonen van britpop mee. Het nummer had net zo goed op de plaat van DMA’s kunnen passen.
Om maar te concluderen: Rolling Blackouts Coastal Fever is volgens uw recensent goed aan de weg aan het timmeren. Met de semi-nonchalante zang, de frisse geluiden en de onregelmatige ritmes zou de band het goed doen op de zomerse festivals. Dat komt voor de band te vroeg, maar de heren staan in september wel in Paradiso!
Ibibio Sound Machine - UyaiSoms ploffen albums precies op het juiste moment op je deurmat. Als de eerste...
Porter Ray - Watercolor Geboren in East Seattle met een heftige jeugd en tienertijd komt Porter Ray...