2017-05-07
Hij was ooit bandlid bij Jozé Gonzalez, maar met Digging A Tunnel heeft Joel Wästerberg nu ook onder zijn eigen artiestennaam sir Was een plaat uitgebracht. De muziek op zijn debuutalbum laat zich niet zomaar in een hokje stoppen. Oorspronkelijk is Wästberg opgeleid als jazzsaxofonist, maar op Digging A Tunnel mixt hij hiphop met elektronische muziek en gooit er ook hier en daar wat jazz, pop en soul tegenaan. Alle nummers op zijn eerste plaat zijn door de Zweed zelf geschreven, geproduceerd, gezongen en opgenomen. Het heeft maar liefst tien jaar geduurd voordat Wästberg zijn debuut uitbracht, omdat hij niet in zichzelf geloofde en dacht dat zijn muziek niet goed genoeg was. Je hoeft niet lang naar dit album te luisteren om erachter te komen dat deze gedachte onterecht is geweest. Wästberg is een multi-instrumentalist en speelt drums, bass, keyboard, klarinet en saxofoon. Daarnaast samplet hij allerlei geluiden door het geheel heen. De vele invloeden staan een eigen geluid echter niet in de weg. Met ‘In The Midst’ opent het album op een heerlijke slome manier. De lome bas werkt dromerig en sir Was neemt de luisteraar op deze manier onmiddellijk mee naar zijn muzikale universum. ‘A Minor Life’ heeft een gevoelige ondertoon en weet met de psychedelische zang een hypnotiserend effect op te wekken. Zo schuift de Zweed elk nummer weer een beetje een andere richting zonder ergens het overzicht te verliezen. Zelfs op de ogenschijnlijk meest simpele nummer, zoals ‘Heaven Is Here’ weet hij te imponeren met prachtige en fascinerende muzikale details. Of het nou vogelgeluiden, dialogen van televisie of kerkklokken zijn, Wästberg heeft hier waarschijnlijk goed over nagedacht.
Die doordachtheid verklaart wellicht ook waarom deze plaat tien jaar op zich heeft laten wachten. Naarmate het album zijn einde nadert krijgen we nog het prachtige chillwave-nummer ‘Leave It Here’, een betoverend nummer. Daarna opent Wästberg met meeuwen en pianotoetsen zijn slotnummer ‘Sunsets Sunrises’. De tikkende beat maakt je bewust van het verstrijken van de tijd. Het nummer is prachtig opgebouwd, fantastisch in zijn eenvoud en vol mooie muzikale vondsten. Dit slotnummer is als een kers op de taart. Laten we bidden dat sir Was’ volgende album niet weer tien jaar op zich laat wachten.
Blanck Mass - World Eater Blanck Mass is een project van Benjamin John Power, ook bekend als de helft...
Lusine - Sensorimotor ‘ Intelligent dance music ’. Zo wordt de muziek van Jeff McIlwain ook wel...