2017-05-14
Julia Reinhold a.k.a. Lenya brengt met The Hatch een collectie folk-noir liedjes die het midden houden tussen stripped-down orkestraal en aangekleed akoestisch. De donkere en filmische stem van Reinhold werkt bij vlagen betoverend op dit tiental liedjes over liefde, lust en verraad. Het is een veelbelovend debuut dat nog niet helemaal geslaagd kan worden genoemd. De Rotterdamse Reinhold heeft zich voor haar debuutalbum het arrangeren van strijkers en kopers eigen gemaakt, iets dat het album zeker ten goeden komt. De meeslepende zangstijl die Lenya laat horen werkt prima bij een goede partij strijkers en geeft ook precies het effect wat je hiervan verwacht. De geringe ervaring van Lenya in deze praktijk geeft echter onbedoeld ook een afvlakkend effect aan de nummers. Tachtig procent van The Hatch kan zo ingeleverd wordt bij de commissie die de nieuwe James Bond-soundtrack mag uitkiezen maar geen van die nummers zijn onderscheidend genoeg om daadwerkelijk zo’n uitverkiezing te winnen. Dit is het gevoel wat vaak overheerst gedurende het ruime half uur van deze plaat: Alles klinkt aangenaam maar het zet Lenya nergens apart van haar collega’s.
The Hatch is de opvolger van de EP Backwoods en hoewel die maar vier tracks lang is en zelfs een nummer bevat dat ook op deze plaat te horen is beviel die een stuk beter. Reinhold zette hier een stijl neer die intrigeerde, die het beste in haar krachtige stem naar boven haalde. Dit is op The Hatch zeker niet weg, maar het gebrek aan afwisseling breekt het enthousiasme wel een beetje af. Zeker met folk-noir, waar meeslepend gewenst is maar dit ook al snel kan veranderen in simpelweg slepend. De relatief korte speeltijd voorkomt dit enigszins maar een goeie spanningsboog is redelijk zoek.
Lenya laat een aanzienlijk talent horen op The Hatch. Een diep en enerverend stemgeluid dat de luisteraar meelokt in een tiental folk-noir nummers waar vervolgens iets te weinig te beleven valt. Zeker met het aantal goeie folk-artiesten, die spelen met een donker randje, in Nederland (zie iET of I Am Oak bijvoorbeeld) is er net iets meer nodig om te imponeren. Maar voor een eerste uiting belooft het veel.
Close Talker - LensSinds 21 april kunnen we genieten van Lens , het nieuwe album van Close...
Mountain Bike - Too Sorry For Any Sorrow Het kwartet Mountain Bike uit Brussel vermengt garagerock met pop, en dit...