Depeche Mode - Spirit Recensie op Podiuminfo

2017-05-06 Depeche Mode werd in 1980 in het Britse Basildon opgericht door Vince Clarke, Dave Gahan, Martin Gore en Andy Fletcher. Clarke vertrok echter al na één album om eerst Yazoo en vervolgens Erasure op te richten. Gahan, Gore en Fletcher namen met z’n drieën het tweede album op en daarna werd Alan Wilder aangetrokken. Deze bleef dertien jaar bij de band, maar toen vertrok ook hij, waarna Depeche Mode weer een trio was. Een trio dat dus al 37 jaar samen muziek maakt en er bovendien in geslaagd is om al die tijd relevant te blijven.

Spirit is het veertiende album van Depeche Mode en het is de opvolger van het in 2013 verschenen Delta Machine. Het album werd geproduceerd door James Ford, die je kunt kennen als de helft van Simian Mobile Disco en als drummer van The Last Shadow Puppets. Daarnaast produceerde hij albums van onder andere Arctic Monkeys, Mumford & Sons, Birdy en Klaxons.

Ford werkte dus met muzikanten met zeer uiteenlopende stijlen en hij heeft als producer geen uitgesproken eigen sound. Ook op Spirit drukt hij geen duidelijk stempel, het album klinkt gewoon als een Depeche Mode plaat en ligt in het verlengde van zijn voorganger.

Spirit werd voorafgegaan door de sterke single ‘Where’s The Revolution?’ en deze liet meteen horen dat Depeche Mode zich anno 2017 duidelijk uitspreekt over misstanden in de wereld. De band was altijd al wel geëngageerd en uitte dat in songs als ‘People Are People’ en ‘Everything Counts’, maar niet eerder waren de teksten zo uitgesproken. Naast de single vallen in dat opzicht vooral ‘Scum’ en ‘Poorman’ op. In de laatste song gaat het over bedrijven die belasting ontduiken en de gewone man die daarvoor op moet draaien: “Corporations get the breaks. Keeping almost everything they make. Tell us just how long it's going to take. For it to trickle down. When will it trickle down?”.

Muzikaal gezien ligt Spirit zoals gezegd in het verlengde van zijn voorganger. Prima synthpop, een flink aantal goede songs en de nog altijd geweldige stem van Dave Gahan, wat wil je als Depeche Mode-fan nog meer? Naast ‘Where’s The Revolution?’ zijn vooral de rustige songs ‘The Worst Crime en ‘Eternal’ erg mooi. In de wat stevigere hoek zijn ‘So Much Love’ en ‘You Move’ de uitschieters. Zwakke songs bevat Spirit eigenlijk niet.

Spirit haalt het niet bij het allerbeste werk van Depeche Mode, dat gemaakt werd tussen 1984 en 1993. Het album toont echter wel aan dat Depeche Mode nog altijd zeer relevant is en zo lang de band zulke platen blijft maken, hoopt ondergetekende dat ze nog heel lang doorgaan.

Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Depeche Mode Label:Mute Records