2017-04-19
The Pigeon Detectives debuteerden in 2007, te midden van een ware hausse aan Britse gitaarbandjes, met het sterke album Wait For Me. Ook gaf de band dat jaar een uitstekend optreden op Lowlands. Een jaar later volgde het heel wat mindere album Emergency en in 2011 herpakte de band zich enigszins met Up, Guards And At ‘Em!, maar op het twee jaar later verschenen We Met At Sea ging het opnieuw mis. Na dit laatste album nam de band een lange pauze en pas na vier jaar verschijnt eindelijk het vijfde album Broken Glances. Deze plaat werd opgenomen met producer Richard Formby, die eerder werkte met Wild Beasts en I Like Trains. Op dit nieuwe album proberen The Pigeon Detectives het duidelijk over een andere boeg te gooien en dat lukt eigenlijk best goed.
Waar de band op het debuut nog uitblonk in uiterst catchy gitaarnummers, zitten de songs op Broken Glances wat doordachter in elkaar. De productie is wat rijker en het is allemaal net wat rustiger. Dit had natuurlijk een ontzettend saaie plaat op kunnen leveren, maar gelukkig is de band erin geslaagd om een paar erg leuke liedjes te schrijven, waardoor de nieuwe aanpak uiteindelijk positief uitpakt.
Dit lijkt aanvankelijk overigens niet het geval, want openingstrack ‘Wolves’ is redelijk saai. Gelukkig gaat het in ‘Lose Control’, tevens de eerste single van Broken Glances, al een stukje beter. Deze song heeft een lekkere baslijn en een redelijk catchy refrein. In ‘Munro’ horen we vervolgens pas echt de nieuwe sound van The Pigeon Detectives. Een rustige song met een ijle gitaar, een beetje galm en aan het eind een heerlijk synthesizertje. De band lijkt hierbij vooral te hebben geluisterd naar hun landgenoten van The Maccabees.
Dit geldt ook voor andere songs op Broken Glances, waaronder ‘Postcards’ en het zeer sterke ‘Enemy Lines’. Ook de jaren ’80 lijken een belangrijke inspiratiebron. Luister bijvoorbeeld maar eens naar ‘Sounding The Alarm’ en ‘Stay With Me’. Deze laatste song is erg goed en roept, ondanks de veel rijkere productie, ook het vroege werk van The Pigeon Detectives in herinnering. Dit laatste geldt in nog sterkere mate voor afsluiter ‘Change My World’, dat als enige song op Broken Glances echt klinkt alsof het ten tijde van Wait For Me gemaakt had kunnen worden.
Als je Broken Glances opzet met de verwachting een nieuwe Wait For Me te horen, kom je bedrogen uit. Als je het debuutalbum echter even vergeet en Broken Glances op zijn eigen kwaliteiten beoordeelt, is het een prima plaat met een aantal goede songs. En bovendien de beste Pigeon Detectives-plaat sinds dat debuut.
Miraculous Mule - Two Tonne TestimonyHet powertrio Miraculous Mule uit Londen levert na drie jaar weer een nieuw...
Tommy Moustache - Ego Compleet maffe songtitels, een nietszeggende bandnaam en uitingen die niet...