2017-05-06
De IJslandse band Vök gaat al een paar jaren mee, toch heeft het, na het verschijnen van de eerste EP, vier jaar geduurd voordat de groep met een volwaardig album op de proppen komt. Het is misschien te wijten aan het winnen van een IJslandse opkomend talent prijs en het feit dat de EP uit 2015 kritisch goed is ontvangen. Hierdoor zijn de laatste drie jaren erg vlot voorbij gegaan. Figure heet het debuutalbum. Brett Cox (bekend van Jack Garrett) is verantwoordelijk geweest voor de productie. Het is dan ook geen verrassing dat het debuutalbum muzikaal gezien een enorme stap vooruit heeft gemaakt. De zwoele electropop doet zowel denken aan de werken van The Knife als die van Air.Tekstueel is de groep vrij bondig. Op ‘Don’t Let Me Go’ wordt gevarieerd op de titel van de song en op ‘Show Me’ horen we iets vergelijkbaars. De IJslanders moeten het vooral doen met de muziek, die bovengemiddeld overkomt. Dit bereikt de groep door goed te werken met lagen. Neem ‘Lightning Storm’ die begint met minimalistische zang van Margrét Rán, terwijl in de verte op de achtergrond een sample te horen is. Dit valt op wanneer je aandachtig naar de act luistert. De kille elektronische drums brengen de song naar een hoogtepunt en vallen onopvallend weer naar de achtergrond. En toch blijft de song vrij simplistisch overkomen. Zeer geslaagd.
Wat Vök op Figure onderscheidt van de meeste electropop artiesten is de finesse en diversiteit. ‘BTO’ doet bijvoorbeeld denken aan Chvrches, terwijl ‘Figure’ meer een Björk doet Bon Iver vibe afgeeft. Bij laatstgenoemde komt dat door voornamelijk door de uitspraak en het gebruik van autotune. Het album heeft doorgaans een bombastische en etherische sfeer waardoor het vergelijkingen met eerder genoemde acts oplevert. Een echt originele sound heeft Vök niet, maar de uitstekende mix van verschillende stijlen maakt enorm veel goed. Een laatste vergelijking: ‘Floating’ is een onheilspellende hevige track die best op een FKA Twigs plaat had gekund.
Gregory Page - So It Goes Gregory Page is de meester van de melancholie. De zanger is meestal gekleed...
Briqueville - Briqueville II Briqueville maakt het de recensent niet makkelijk. De opdracht is een...