Mind Rays bracht al een split-single uit en een cassette-EP (ja ze bestaan nog!). En nu is daar hun langspeeldebuut Nerve Endings uitgebracht door het Zweedse Punk Slime Records, onder de vlag van V2 Records. Het album telt 10 tracks en na ruim 22 minuten vlammen, keert de rust terug in huis. Op repeat dan maar.
De plaat opent furieus met ‘Still & All’ met fraai baswerk en een sologitaar die schatplichtig is aan The Stooges. Je kan slechter uit de startblokken vliegen. ‘Follow Suit’ is het enige nummer met straight forward lyrics. Met regels als: ”Your badge, It stinks up this whole town, I’m frying pigs tonight” kan het doorgaan voor de Vlaamse ‘Cop Killer’. Maar het zou net zo goed een metafoor kunnen zijn voor een andere gedachtekronkel. Van de meeste teksten, die zijn neergekrabbeld in het CD-hoesje en van fraai artwork zijn voorzien door Mieke Hooghe en Pien Meelberghs, valt overigens weinig chocola te maken. Maar dat stoort geen moment. De nummers vragen om gedachteloos meebrullen. Dus dat komt mooi uit.
‘The Ropes’ is een intrigerend nummer en met ruim vier minuten verreweg de langste track op de plaat. Op ‘Trespass’ declameert Stevens zijn tekst als ware hij Mark E. Smith. In ‘Sunbreak’ doet de (slag)gitaar in het couplet een voorzichtige poging tot reggae (Culture Shock?) om vervolgens in het refrein los te barsten in een explosie van fuzz. De plaat sluit in stijl af met de garagerockstamper ‘We See’. Met Nerve Endings in de achterzak kunnen de heren van Mind Rays de podia weer onveilig gaan maken. We kunnen niet wachten.
Chris Bergson Band - Bitter MidnightDe Chris Bergson Band zegt u misschien wel helemaal niets. Ondanks talloze...
Julia Holter - In The Same Room “There's a flavor to the sound of walking no one ever noticed before” . Met...