Blues is duidelijk het hoofdgenre op Bitter Midnight, ieder nummer geniet van een fijne slepende gitaarsolo. De ene keer wordt dit gecombineerd met jazz, de andere keer met Americana en een enkele keer met wat popinvloeden. De band is op zijn best als de muziek dreigend of kwaad klinkt. Zo past de rauwheid van nummers als ‘Explode Or Contain’ en ‘Knuckles And Bones’ perfect bij Bergson’s starre en donkere stemgeluid. Doordat zijn stem kracht goed over brengt, maakt dit dat rustigere liedjes zoals ‘5:20’, ‘Lullaby’ en ‘Another Day’ lastiger te verteren zijn, deze zijn minder toegankelijk. Enkele luisterbeurten lossen dit probleem op. Gelukkig zijn er meer nummers te vinden die geen introductie behoeven. Het titelnummer ‘Bitter Midnight’ steekt met kop en schouders boven de rest uit. Ellis Hooks en Chris Bergson zingen om en om delen en creëren een energiek vraag en antwoord spel. Helaas is dit gelijk de afsluiter van de cd en houdt het feest op wanneer je er helemaal ingetrokken wordt.
Met Bitter Midnight heeft de Chris Bergson Band weer werk van hoge kwaliteit afgeleverd. Het is niet de meest verrassende plaat, maar wel goed. Zal dit dan het album zijn waarmee ze bij het grote publiek doorbreken? Nee, waarschijnlijk niet. Is dat erg? Nee, dat waarschijnlijk ook niet. Zijn fans en bluesfanaten weten hem toch wel te vinden.
Fred Eaglesmith - Standard Fred Eaglesmith , geboren Frederick John Elgersma is een Canadese...
Mind Rays - Nerve Endings Mind Rays uit Gent timmert al een paar jaar stevig aan de weg. Vooral live...