2017-05-18
De Engelse reggae- en dubgroep Dreadzone werd in 1993 opgericht door een aantal voormalige leden van Big Audio Dynamite, waaronder drummer Greg ‘Dread’ Roberts en producer en componist Tim Bran die eerder met Julian Cope werkte. Ondanks het vierentwintig jarig bestaan van de band is Dread Times pas het achtste studioalbum van de band die recentelijk werd uitgebreid met een aantal jonge leden waaronder Greg’s zoon Marlon. De invloed van het ‘verse bloed’ is duidelijk hoorbaar. Vanaf openingsnummer ‘Rootsman‘ valt namelijk direct op dat het geluid van de nieuwe plaat voller en steviger is dan dat op voorganger Escapades. Dit komt niet alleen door de vollere productie, maar ook door het gebruik van samples en de invloed van een breder palet aan muzikale invloeden. Net als op de eerdere platen bevat Dread Times weer een mix van reggae, pop, dub, elektro en folk, maar daarnaast zijn ditmaal ook dance, ambient en rockelementen te horen, zoals in het nummer ‘Black Deus’ en in het vrijwel instrumentale ‘Music Army’. Toch gaat de vernieuwing niet ten koste van de roots van de band, waardoor de plaat ook heel erg vertrouwd klinkt.
De jarenlange ervaring van Dreadzone vertaalt zich ook nu weer in een hoge kwaliteit van de liedjes, waardoor Dread Times geen enkel slecht nummer bevat en vele hoogtepunten kent. Daarbij valt te denken aan de old school nummers ‘Rootsman, ‘Mountain’ en ‘Where Is My Friend’, die een fijne mix van dub en laid-back reggae bevatten. Daarnaast vormen ook het vrolijke uptempo ragga-ska liedje ‘Area Code’ van jaren negentig ragga duo Louchie Lou en MichieOne en de catchy popsong ‘Never Going Back’ met Lena Cullen, hele sterke bijdragen. Tot slot springt ook het nummer ’16-Hole’ er uit, dankzij het up-beat ritme en de vele interessante samples.
Zoals gebruikelijk vormen onderwerpen als liefde, vrijheid, roots en levenswijsheden de thema’s in de teksten van de band. Deze thema’s, die in de huidige tijd nog steeds actueel blijken te zijn, worden mede dankzij de donkere stem van tweede zanger Earl 16 op overtuigende wijze gezongen. De gastbijdragen van de eerder genoemde zangeressen zijn daarentegen luchtiger en vormen een aangenaam tegenwicht, waardoor sprake is van een mooie balans.
Dread Times is een sterk en gevarieerd album waarop de vertrouwde sound, dankzij het verse bloed in de band, is verrijkt met een aantal nieuwe elementen. Hierdoor is een Dreadzone 2.0 ontstaan waarmee de groep, ondanks zijn lange bestaansgeschiedenis, nog steeds relevant en verfrissend klinkt en nog vele jaren mee lijkt te kunnen gaan.
Blackfield - -V- Blackfield is de samenwerking tussen Steven Wison (Porcupine Tree) en de...
Nathan Bell - Love>Fear (48 Hours In Traitorland) Nathan Bell is een singer-songwriter van het klassieke soort. Met...