2017-04-28
The Buttertones bestaat uit vijf strak geklede jonge heren uit Los Angeles, Californië. Op zoek naar een bandnaam die recht zou doen aan hun voorkeur voor uiteenlopende (vooral) retro muziekstijlen, kwamen ze bij The Buttertones uit. Een diepere gedachte zit er niet achter. De band bestaat uit zanger/gitarist Richard Araiza, bassist Sean Redman, drummer Kobe Modeste, gitarist Dakota (Lee) Boettcher en saxofonist London Guzman. The Buttertones maken een stijlvolle mix van surf, garagerock, rock & roll, countryblues, exotica en doo-whop. Volgens hun bio is het gloednieuwe album Gravedigging de ideale soundtrack voor een film die nog gemaakt moet worden. En daar valt wat voor te zeggen. Gravedigging bestaat uit elf tracks die stuk voor stuk een andere sfeer oproepen maar gezamenlijk toch een spannend geheel vormen. In opener ‘Pistol Whip’ en ‘Matador’ en in de countryblues van ‘Neon Cowboy’, klinkt het stemgeluid en het vibrato van vocalist Richard Araiza net zo angstaanjagend als dat van wijlen Jeffrey Lee Pierce van The Gun Club. ‘Sadie’s A Sadist’ is surf/garagerock met de vocale gekte van The Cramps’ Lux Interior. Op de doo-wop ballade ‘I Ran Away’ laten de heren zich even van hun gevoelige kant horen. ‘Moroccan Monsoon’ is dan weer een keiharde surf-instrumental waarin de reverb-gitaar en de saxofoon duelleren om de hoofdrol. Uitslag: onbeslist! In de plaatafsluiter en titelsong ‘Gravediggin’’, komen alle muzikale invloeden mooi samen. Met dit nummer (maar eigenlijk met het hele album) tonen The Buttertones aan vooral schatplichtig te zijn aan de legendarische Memphis-rockers Tav Falco’s Panther Burns. Net zo veelzijdig en smaakvol.
Het album, opgenomen in de Jazzcats Studio in Long Beach onder leiding van Johnny Bell (in het dagelijks leven bassist bij Crystal Antlers), klinkt als een klok. Misschien wel iets te veel klok en iets te weinig garage. Een wat rauwer bandgeluid zou de plaat net dat extra beetje pit geven om van een kleine klassieker in de dop te kunnen spreken. Desondanks is Gravedigging een aanstekelijke plaat waarmee het een leuk feestje bouwen is. En bij een (logischerwijs) gebrek aan nieuw werk van eerdergenoemde bands, een prima alternatief.
Greg Graffin - MillportDe oplettende luisteraar weet dat het nauwelijks een geheim is dat Greg...
Saint Charlie - Lightning Over Velvet Evenings Na hun debuut-EP Drowning Eyes And Dirty Dancing en een aansluitende...