2017-07-18
Vorige maand verscheen hier pas het nieuwe album van Beady Belle, de band rond jazz/soul-zangeres Beate S. Lech. Kenners op dit gebied volgen haar al langer, ze maakt al ruim vijftien jaar deel uit van de band, en hadden dit album waarschijnlijk via de importkanalen al eind vorig jaar binnen. Maakt niet uit, kwaliteit komt uiteindelijk toch wel vanzelf bovendrijven en wat dat betreft is het dan ook werkelijk dik in orde wat Beady Belle op On My Own laat horen. Er is namelijk een behoorlijk stel ervaren muzikanten bij elkaar gekomen die de lat hoog hebben gelegd. Dit keer is de band naar New York gegaan om daar alles op te nemen. Het maakte het ook wat gemakkelijker om daar eventueel enkele belangrijke gasten in de studio te kunnen ontvangen. Deze keer is er assistentie verleend door enkele New Yorkse topmuzikanten uit de scene. Zo is er bijvoorbeeld saxofonist Joshua Redman op ‘Incompatible’ te vinden en horen we hem ook in de titeltrack zijn stempel drukken. Redman maakte ooit deel uit van die superband in de film Blues Brothers 2000 en stond ook met The Rolling Stones op het podium tijdens de tournee in 1997 om de sax-solo van Sonny Rollins voor zijn rekening te nemen. Hij heeft het, evenals drummer Gregory Hutchinson die op alle tracks van de partij is, zo ongeveer gedaan met iedereen die er in de jazz-top toe doet. Toetsenist Bugge Wesseltoft is een grote naam in de nu-jazz. Wesseltoft is verantwoordelijk voor een fragment van de leader voor het programma ‘Zomergasten’ en is eigenaar van het label waarop dit album is uitgebracht. Voor het gemak heeft de Noor ook maar de productie voor zijn rekening genomen.
Tot zover de muzikanten, je zou bijna de hoofdrolspeelster vergeten tussen al deze muzikale zwaargewichten. Beate S. Lech heeft een warme, ietwat hese stem. Zij heeft duidelijk goed gelet op de nuances in haar timing. Het gaat haar goed af, ze klinkt iets speels maar ontspannen en daarom ook overtuigend. Er is echter een klein probleem op On My Own’. Ze is vergeten gebruik te maken van een componist die voor wat meer spanning of iets meer gevoel had kunnen zorgen. Beluistering van de drie kwartier durende geluidsdrager is dan ook teveel van het goede. Wanneer zij het verkeer in Mumbai beschrijft in de afsluitende track zie je de automobilisten al bijna langzaam wegtrekken achter hun stuur.
Various - Raymond Scott`s Portofino VariationsTegenwoordig valt iedereen over elkaar heen om, na het heengaan van een...
Mt. Wolf - Aetherlight Men pakt het euforische van Sigur Rós, de gevoelige snaar van Justin Vernon...