A Common Truth slaat op de klimaatverandering, en Foon heeft de emoties die daarmee gepaard gaan succesvol vast weten te leggen. Het is een harmonie van “the coexistence of optimism and despair, resolve and resignation, the intimacy of the personal and the hope of the global”, in de eigen woorden van Saltland. Foon is tevens ook lid van een aantal wereldwijde organisaties in de strijd tegen klimaatverandering.
Als we dan naar de nummers gaan kijken, komen we helaas toch veel van hetzelfde tegen. Het geheel is muzikaal, en de sfeer die wordt geschapen is zeker treffend voor het thema, maar op het eerste gezicht is het heel moeilijk een onderscheid te maken. Vaak is het een pedaltoon vergezeld met afwisselend de stem van Foon of haar cello in hetzelfde rustige tempo. Nummers die van deze standaard afwijken zijn bijvoorbeeld ‘Under My Skin’ en ‘Magnolia’, wat ervoor zorgt dat deze dan ook meteen bovenaan de lijst met favorieten komen te staan.
Het album staat bol van het muzikale talent en prachtige composities, gemaakt door iemand in harmonie met het thema en haar instrument. Maar helaas zou je zeggen dat muziek voor meer geschikt is dan alleen het creëren van een atmosfeer bij bijvoorbeeld een film of theatervoorstelling. Foon heeft iets prachtigs gecreëerd, maar de muziek zal slechts een heel klein publiek kunnen bekoren.
Jessica Moss - Pools Of Light Jessica Moss is een Canadese violiste en componiste. Ze maakte deel uit van...
Wavves - You're Welcome Opeens stonden ze in 2013 in de spotlight, Nathan Williams en Stephen Pope...