2017-07-03
Dat een album soms op zich laat wachten, spreekt voor zich. Echter, in het geval van de Canadese post-rockers Do Make Say Think (ook wel kortweg DMST genoemd) is het ruim acht jaar geleden sinds hun vorige wapenfeit. De groep, die hun muziek voornamelijk door middel van gitaren en drums ten gehore brengt, doet het met Stubborn Persistent Illusions dan ook prima. Al bij de eerste tonen van opener ‘War On Torpor’ hoor je gelijk dat dit typisch DMST is. Snelle drums en een venijnige gitaar bepalen de toon van de song, en de band bouwt hier ruim vijf minuten lang allerlei effecten en uitstapjes omheen. Wat synthesizer, kleine echo-effecten, en ritmewisselingen houden het nummer divers. ‘A Murder Of Thoughts’ is, anders dan de meeste songs op de plaat, veel rustiger van aard. Ook hier laat de band horen hoe ze zich onderscheiden van veel bands in hetzelfde genre: atmosfeer creëren. Waar veel liedjes uitmonden in een muur van geluid, zet DMST juist een consistent geluid neer, waarbij de band binnen het liedje wat meer experimenteert. De voornoemde ritmewisselingen en toevoegingen van andere instrumenten, zoals hoorns in ‘Her Eyes On The Horizon’. Het maakt dat het nummer nog meer sfeer krijgt dan normaal. De muziek past daarom ook echt bij de hoes van de plaat. Muziek om in de sfeer van het najaar te komen, en als je je ogen eventjes dicht doet, lijk je zo in lange, uitgestrekte landschappen te komen.
Afsluiter ‘Return, Return Again’ is ook zo’n track die eruit springt. Het liedje wordt geopend met een combinatie van gitaarloops, en een dosis echo. Het nummer klinkt erg speels, en met de drums op de achtergrond wordt er toegewerkt naar een fijn ritme wat de band ongeveer vijf minuten lang volhoudt. Wat een logisch zou zijn, is dat het hierna uitmondt in een storm van geluid en het nummer naar een hoogtepunt brengt. Dat hoogtepunt komt wel, maar wordt hierna door middel van een trompet langzaam afgesloten. Alsof het nummer een helende wond heeft gedicht, en daarna zijn weg weer gaat.
DMST is daarom misschien toch niet zo’n typische post-rock band, maar blijft juist lichtjes experimenteren binnen hetzelfde nummer, zonder per se de climax nodig te hebben. De atmosfeer van de plaat is moeilijk te ontkennen, en dat maakt dat je dit album toch maar moeilijk kunt afzetten. Een heuse Parel!
VENN - RunesHet Londense trio VENN debuteerde in 2013 met hun EP Echoes From Foreign...
Jessica Moss - Pools Of Light Jessica Moss is een Canadese violiste en componiste. Ze maakte deel uit van...