2017-08-26
De Amsterdamse rapper Donnie is een opmerkelijke vertoning. Met bijnamen als de mannelijke Marilyn Monroe en Maradonnie schets je onbewust een excentriek beeld in je hoofd. Tel daar de voorliefde voor bamischijven, dure kleding en koken erbij op en de kans is groot dat je nieuwsgierigheid gewekt is. In de positieve of negatieve zin. Donnie is om die reden bij Magnetron Music, vooral bekend door de Jeugd van Tegenwoordig, geheel op zijn plek. En dat blijkt, want zijn laatste tour was geheel uitverkocht en is in twee jaar tijd alweer toe aan een tweede langspeler: BFMJT.Het album is geheel geproduceerd door Bas Bron en dat wekt bedoeld en onbedoeld vergelijkingen met De Jeugd van Tegenwoordig op. Zo doet ‘De Tuinslang’ denken aan ‘De Stofzuiger’, aangezien beide tracks seksuele associaties opwekken. Toch is daar wat voor te zeggen, want waar De Jeugd van Tegenwoordig direct refereren naar fellatio verwijst Donnie naar de ‘Tuinslangboogie’ van Frank Hebly. Ondanks de verantwoording had dit makkelijk op een JVT album gekund. Origineler is een track als ‘Grammy’ of ‘Vleermuis’ die aanvoelen als freestyle tracks waar Donnie dwarse lines opvoert. Een greep: “I should’ve won a Grammy, maar ik deed weer als een shenkie” of “heb geen lampen in mijn huis, ik ben altijd vroeg thuis”. De rapper balanceert dunnetjes tussen geniaal gevonden en compleet afgezaagd.
De teksten van Donnie zijn niet consistent in kwaliteit, maar wel in vermakelijkheid. Een enorm pluspunt is de productie van Bas Bron. De tracks zijn gevarieerd, zo is ‘Etappe’ een door autotune gedreven rapballad. Zo’n excentriek werkje waarbij alleen Bas Bron de juiste sfeer kan vinden (denk ‘Huilend Naar De Club’ of ‘Koud Als Ik Je Zoen’). Donnie heeft hier een doldwaze line verzonnen die we je niet wilde onthouden: “Een ideale schoonzoon was ik niet. Je vader gaf niet eens de code van de Wi-Fi”. Scherp. Het album heeft meer te bieden, zo leunen eerdergenoemde tracks meer op traditionele hiphopbeats, terwijl andere tracks een zweverige sfeer kennen of juist lekker uptempo.
De opmerkelijkste track van de plaat is al even uit: ’180 Linkerbaan’, waar de Haagse darter Raymond van Barneveld te horen is. Voor Donnie een droom die uitkomt, want eerder bracht Donnie ‘Mentaal (Raya van Mattaveld)’ uit als ode aan de darter. Overigens postte de rapper een aardige rits memes met Raymond van Barneveld als lijdend voorwerp, dat het geen enkele fan is ontgaan. Daarnaast is er een andere link met Den Haag. De typografie van de hoes is namelijk ontworpen door Cris Kühlen, een Haagse artiest.
In de liner notes van de CD staat dat alles in één take is opgenomen. Dat zit er dik in, maar toch twijfelen we om dit statement. BFMJT komt aan de ene kant uitgedacht over en tegelijkertijd overkomt als de gewaarwording van het spreekwoord: niet geschoten is altijd mis. Er is ten tijde van schrijven alweer een nieuw werk uit: ‘René Froger’. En dat terwijl de rapper op tour is. In vergelijking met het eerdere werk is er een stijgende lijn te ontdekken, toch vermoeden we dat er meer potentie in Donnie zit.
Com Truise - IterationAlsof je letterlijk naar de jaren tachtig wordt getransporteerd. Dat gebeurt...
Bløf - AAN Ondanks de zure zweem rondom Bløf heeft de band in 25 jaar zijn plaats in...