Waxahatchee - Out In The Storm Recensie op Podiuminfo

2017-09-08 De uit Birmingham, Alabama afkomstige groep Waxahatchee, werd in 2011 gevormd rond singer/songwriter Katie Crutchfield die eerder met haar zus Allison in de punkband P.S. Eliot speelde. Haar debuutalbum verscheen in 2012. Out In The Storm is alweer het vierde studioalbum van de indiepop/rockband, waarin zus Allison inmiddels ook weer is aangeschoven. De stijl van de groep is het beste te omschrijven als een mix van de jaren negentig bands The Breeders en Throwing Muses.

Waxahatchee heeft vanaf het lo-fi debuutalbum American Weekend een behoorlijke ontwikkeling doorgemaakt. Zo klonk voorganger Ivy Tripp al veel steviger dan de eerste platen. Op Out In The Storm gaat de band echter weer een stapje verder en klinkt het geluid een stuk gepolijster, dankzij de productie van John Agnello die eerder samenwerkte met bands als Sonic Youth en Dinosaur Jr.

Out In The Storm is wat je noemt een concept-album, waarbij alle liedjes betrekking hebben op hetzelfde thema. In dit geval gaat het om een ziekelijke en stormachtige relatie waarin de zangeres gevangen zit en wanhopig uit probeert te ontsnappen. In tien liedjes weet Waxahatchee perfect de emoties te vertolken die daarbij spelen, zoals boosheid, verslagenheid, schuldgevoel, haat en opluchting op het moment dat de relatie wordt verbroken. De persoonlijke en emotionele teksten worden mooi gedragen door de samenzang van de gezusters Crutchfield en de muzikale begeleiding die afwisselend stevig en rustig is. Hierdoor beleef je als luisteraar de rollercoaster van de turbulente relatie.

Het album begint sterk met het stevige nummer ‘Never Been Wrong’, dat dankzij de felle gitaren en het basloopje klinkt als een van de betere nummers van The Breeders en één van de vele hoogtepunten van de plaat is. Ook de opzwepende en strijdlustige liedjes ‘Sparks Fly’ en ‘No Question’ behoren tot de toppers van het album, waarbij vooral het laatstgenoemde nummer erg sterk is vanwege de vertraging aan het eind. Maar de band klinkt op de rustige nummers zoals ‘Silver, ‘Recite Remorse’ en ‘Fade’ eigenlijk net zo overtuigend.

Out In The Storm is een zeer persoonlijk en emotioneel concept-album in de traditie van een aantal legendarische platen van de eerder genoemde indie power vrouwenbands uit de jaren negentig. Dankzij de vele sterke nummers en een fijne productie is het onbetwist het beste album van Waxahatchee tot nu toe. Het wordt hoog tijd dat de band doorbreekt bij het bredere publiek, want het is doodzonde als deze parel met voor velen herkenbare thematiek onderbelicht blijft.

Recensent:Gerlof Buurman Artiest:Waxahatchee Label:Merge Records