MWAM komt dus uit Japan. En dan bedoelen we ook niet een klein beetje. De club schrijft in de bio een vreemd soort half wolf/ half man te zijn. Ooit ontsproten uit het geniale brein van Dr. Jimi (Hendrix). Deze was blijkbaar angstig voor eventuele kwade intenties van de wezens waarna hij besloot ze in te vriezen (ofzo).Maar nu, met behulp van de opwarming van de aarde, zijn ze daar. Klaar om de boel over te nemen. Zucht. Alleen in Japan. Zo zie je maar weer.
Dead End In Tokyo is een EP van zes ‘oude’ nummers aangevuld met een paar live tracks. Speciaal geselecteerd om nu, na Japan en de Verenigde staten, ook voet aan wal te krijgen op het Europese vasteland. Aangezien kosten noch moeite gespaard worden om NWAM de mainstream in te schieten is de kans is best groot dat dit zal lukken. Want hoe voorspelbaar en uitgekauwd ook, nummers als ‘Dog Days’ of ‘Dead End In Tokyo’ zijn zeker hitgevoelig. Het is zoals gezegd the best of ‘all worlds’. Alles is uitgedacht. Alles wat een hit een hit maakt is per genre zorgvuldig ontleed en vervolgens een blender in geslingerd. Hang er een gitaar aan, zet er een grappig wolvenmasker op en voilà. Een prachtig staaltje marketing en daarmee is alles wel gezegd.
Iced Earth - Incorruptible “At the end of the day, no matter what I’ve gone through, my vision for Iced...
Erlend Viken Trio - Nykomlingen Dat de natuur in Noorwegen tot de mooiste van Europa wordt gerekend mag als...