2017-08-22
Progrock is in Nederland een populair genre, maar wanneer je eens goed rondkijkt bij concerten dan lijkt het wel of alleen grijze mannen van middelbare leeftijd (zoals ondergetekende)) de zalen vullen. Het is fijn om te constateren dat een jonge vent als Tom de Wit zich ook bijzonder thuis voelt binnen deze muziekstijl die vaak bol staat van de creativiteit. Progrock is daarbij muziek waar je tijd in moet investeren om het te begrijpen. Dat gaat zeker op voor The Antithetic Affiliation, een ruim tachtig minuten durend conceptalbum dat Tom de Wit onder de naam TDW heeft opgenomen. Tom zelf is het meesterbrein, maar hij heeft wel een vaste band om zich heen verzameld met de welluidende naam Dreamwalkers Inc. Daarnaast heeft hij nog een heel leger aan gastmuzikanten opgetrommeld. Een beetje zoals Arjen Lucassen dat ook doet met Ayreon, met dit verschil dat Tom heel veel zelf zingt en dat we met een echte band te maken hebben.The Antithetic Affiliation is een conceptalbum dat in twee delen is opgeleverd en ons een kijkje geeft in de ziel van Tom, een zeer gevoelig mens . Het eerste deel heet The Idealist en laat het relaas van Tom horen die zijn idealen nastreeft met een ongebreideld enthousiasme, maar niet altijd begrepen wordt en daar word je cynisch van, wat hij verwoordt op deel twee, dat The Cynic heet en dat heel passend een donkerdere klankkleur heeft meegekregen. Een gedurfd grapje is dat de tweede cd begint met exact hetzelfde nummer (‘Monolith’) als waar de eerste cd mee eindigt, maar dan wel van achter naar voren gespeeld, als een soort muzikaal palindroom. Het zorgt metaforisch gezien voor de juiste verbinding tussen de idealist en cynicus die samengebald in een persoon eigenlijk ook weer niet zo heel veel van elkaar verschillen.
Dit alles wordt op een prettige manier aan ons voorgeschoteld. Zo is de heldere stem van Tom warm en wordt hij door nog en flink aantal vocalisten zowel mannelijk als vrouwelijk, bijgestaan. Het eerste schijfje begint met een ruim 22 minuten durend epos dat ‘The More We Remember’ heet, en is opgedeeld in vijf delen en dat een aaneenschakeling is van mooi gezongen persoonlijke relazen en spannende sfeervolle passages. De twee kortere songs op het eerste schijfje zijn het vrij stevige ‘Anthem’ en het rustige ‘Lovesong’ voordat de gedragen prachtige “wisselsong” ‘Monolith’ de overgang naar het stevigere tweede deel leidt.
Op deel twee is de term progmetal meer van toepassing, zoals op ‘Aphrodisia’ en wordt de boel soms gekruid met wat screams en grunts en gaan de sacrale koortjes soms wat de kant op van de koortjes zoals Orphanage ze ooit in haar muziek liet horen. De afsluitende song ‘Lest We forget’ bestaat dan ook weer uit vijf stevige en afwisselende metalen partjes in de beste Symphony-X en Dream Theater traditie en duurt maar liefst 23 minuten. Zo is de cirkel helemaal rond.
Als bonus krijgen we nog een cadeautje in de vorm van een dvd van een akoestische set welke op Progpower in 2016 is opgenomen. Omdat het geluid en de belichting onvoldoende werd geacht zit de dvd als bonus bij het dubbelalbum, maar het geeft de sfeer heel mooi weer en laat zien tot wat voor fraais deze band in staat is.
The Antithetic Affiliation is een uitermate intensief werkstuk dat aantoont hoe creatief Tom de Wit is. Daarnaast getuigt het van enorm veel moed om zomaar je intiemste gedachten aan ons toe te vertrouwen. Maar de gevoelige teksten samen met deze prachtige muziek zorgt voor een werkstuk van ongekende schoonheid. Pure kunst!
Sivert Høyem - Live At AcropolisHet is niet zomaar voor iedere artiest weggelegd: optreden in het 2000 jaar...
My Own Ghost - Life On Standby We doen My Own Ghost tekort als we de band achteloos in de hoek female...