2017-08-31
Dat Italië een indrukwekkende lijst powermetalbands voortbrengt wordt ons door het label van Fogalord nog eens flink ingewreven. Je houdt echter je hart vast bij het aanschouwen van het tweede album van de band; vier wijdbeens staand en wat norsig kijkende heren, cliché artwork en een album met de titel Masters Of War doen het ergste vermoeden. Je hoeft daarbij geen Nostradamus te zijn om te weten welke kant het opgaat met de muziek van de heren.Het begint al met het uber-bombastiche intro met de indrukwekkende naam ‘Il Racconto ella Tempesta’, ‘Het verhaal van de storm’ dus. Dat belooft wat, zou je denken en we gaan er eens lekker voor zitten. Zeker als de eerste stormachtige akkoorden van ‘Rising Through The Mist Of Time’ ons bereiken. Helaas gaat het al snel mis als Daniele Bisi zijn mond open trekt. In de hoogte gaat het nog wel, los van het accent, maar juist in de lagere regionen vliegt hij gierend uit de bocht. Daarbij heeft hij niet veel kracht in zijn stem. Iets dat door productionele foefjes nog wel verbloemd kan worden, maar gaat hij het live wel trekken? Overigens weten ook deze muzikanten wel hoe ze een instrument moeten gebruiken en met name gitarist Stefano Paolini valt positief op met zijn doordachte loopjes en solo’s.
Al heel snel worden we op een ballad getrakteerd. Deze niet onaardige song met licht Keltische invloeden heet ‘Daughter Of The Morning Light’ en wordt ook weer flink verkracht door het gebral van Bisi. Ook het springerige ‘The Storm Of Steel’, is een heel behoorlijke song, het wordt vervelend om weer de naam van Bisi te noemen, maar hij bakt er ook hier werkelijk niets van.
Voordat het album afsluit met een twaalf minuten durend symfonisch stuk (‘The Sword’s Will’) worden we nog “getrakteerd” op het akoestische ‘The Gift Of The White Lady’. Maar werkelijk, het lijkt wel of Bisi hier de hele avond in de bar heeft gehangen en vervolgens om twee uur ‘s nachts meent nog wat te moeten zingen. Heeft de producer hier soms een flink brok Parmezaanse kaas in zijn oren gehad? Op dit soort gedrochten zou een verbod moeten komen.
Sorry, heren van Fogalord, alle goede intenties ten spijt, geef de heer Bisi alleen een keyboard in zijn handen, want dat doet hij wel goed, maar plak zijn mond af met duct tape en zoek een echte zanger. Aan de muzikale kunsten ligt het echt niet, want die zijn ruimschoots voldoende, maar die zang verpest een in aanleg degelijk powermetalalbum grondig.
Lionsoul - Welcome StormWat is er nog te vernieuwen binnen een volkomen uitgekauwd genre als...
Prospekt - The Illuminated Sky Het Engelse Prospekt heeft min of meer een nieuwe start gemaakt. Het...