We horen op Dunya dus vooral veel niet-alledaagse instrumenten. In zes composities , die bij elkaar zo’n 54 minuten duren, komen de invloeden uit de geboortelanden van de verschillende muzikanten bij elkaar. Het resultaat is een combinatie van Indiase, Midden-Oosterse en West-Afrikaanse muziek.
De muzikanten in ComboNations zijn allemaal zeer bedreven op hun instrument en qua spel klinkt Dunya dan ook als een klok. Nu hoeft virtuoze instrumentbeheersing niet per se te leiden tot goede muziek, vooral niet als de virtuositeit teveel tentoongespreid wordt. Helaas lijdt Dunya hier ook een beetje onder. Het tablaspel in ‘Sparkle’ is echt heel erg goed, maar het duurt net even te lang. Hetzelfde geldt voor het strijkergeweld tegen het einde van dezelfde track. Heel knap en waarschijnlijk ook heerlijk om zo los te gaan op je instrument, maar niet per se een prettige luisterervaring. ComboNations verliest in alle virtuositeit hier het liedje uit het oog.
Het wat meer songgericht werk, zoals ‘Dolo’ en ‘Ezeyakom’, is een stuk beter te behappen, maar ook hier vergt ComboNations door de lange tracks wel veel geduld van de luisteraar. Voor liefhebbers van wereldmuziek is er op Dunya genoeg te genieten, voor de overige luisteraars is het vooral een lange zit.
Husky - PunchbuzzDe Australische indiefolkband Husky werd in 2008 in Melbourne opgericht....
Babalong - Greatest Hits Babalong besloot voor de titel van hun eerste album de stoute schoenen aan...