2017-08-23
Wanneer je een band begint moet je een naam bedenken, maar hoe kom je in hemelsnaam op een naam als Suffocate For Fuck Sake. Dat bekt niet lekker jongens. Het kost overigens flink wat speurwerk op internet om ook maar iets van informatie over de band te vinden, want nu had een stukje persinfo wel goed van pas gekomen. We weten inmiddels dat SFFS, zoals men de band meestal schijnt te noemen, uit Zweden komt, maar dat hadden we ook wel uit de talloze stukjes spoken word opgemaakt. Van dat Zweedse gebrabbel maken wij natuurlijk helemaal niets, maar gelukkig staan de vertalingen in het Engels, en gezongen wordt er op In My Blood ook in het Engels. De lappen tekst die langskomen zijn daarbij niet mals. Het handelt over de zwakkeren van geest die in Zweden, nog niet eens zo lang geleden, preventief gesteriliseerd werden zodat ongewenste genetische eigenschappen niet meer doorgegeven konden worden. Nogal intensieve teksten over bedenkelijke nazistische ideeën over raszuiverheid die je niet zou verwachten in een beschaafd land als Zweden. Het intense onderwerp klinkt ook door in de muziek die bijzonder intelligent in elkaar zit en die een bijzonder ongemakkelijk gevoel oproept. De mix van post-hardcore en sludge die SFFS maakt is dynamisch, intensief en vergt veel van de luisteraar.Hoeveel mensen meedoen en vooral wie, dat hebben we niet kunnen ontdekken want enige bandinfo staat ook niet op het digipack. Wel lezen we dat er een dame met de naam Charlee op drie tracks meezingt en dat men drie jaar over de plaat gedaan heeft. Dat is het wel zo een beetje. Het kleine uurtje muziek begint met het gedragen postrockepos ‘Stina’ waarop de Zweedse stem indringend tot ons doordringt, dit wordt gevolgd door ‘I Am Your God’ dat begint met twee minuten alles verschroeiende screamo, waarna vervolgens de gedragen postrock met ditmaal gesproken radiofragmenten weer opduikt. Heftig is het juiste woord voor deze track.
De post-hardcore heeft op meer songs het hoogste woord, maar altijd in combinatie met verstilde postrock en soundscape-achtige stukken en daarnaast horen we dus ook nog de fraaie stem van zangeres Charlee op het openingsnummer, ‘The Light’ en ‘Are You Happy With Your Life?’. In de screams hoor je de wanhoop over zoveel onrecht doorklinken. De bandleden maken zich hoorbaar nog steeds boos over de onverkwikkelijkheden. De spil van het album is het bijna tien minuten durende ’33 Years Ago’ dat slepend en hypnotiserend binnen dendert. Maar eigenlijk is alles op deze plaat van bovengemiddeld niveau.
In My Blood is overduidelijk een album dat je in een keer dient uit te zitten. De muziek begint dan langzaam maar zeker onder je huid te kruipen. De toverwoorden zijn daarbij sfeer en prachtige ingehouden woede. Niet altijd even gemakkelijk, maar de moeite waard als je wel van een beetje afwijkende muziek houdt.
Heaven In Her Arms - White HaloEen band die zijn naam ontleent aan een nummer van Converge, legt de lat al...
Jamie Clarke's Perfect - Hell Hath No Fury Jamie Clarke’s Perfect is een internationaal gezelschap. Met Duitsland als...