De eventuele ‘joie de vivre ‘ die de luchtige titel van de plaat doet vermoeden lijkt meteen het eerste zand in de ogen te strooien. Opener ‘Begotten’ is een disfunctionele trip op zoek naar ogenschijnlijk grote antwoorden op soortgelijke vragen. ‘Graceland’ lijkt qua tempo en melodie iets luchtiger van toon maar door het buitenproportionele gebruik van chorus effecten blijft het gissen wat Walter TV zoal op de lever heeft. Het zal een trademark zijn, maar de manier waarop elkezanglijn van elke track wordt verzopen in een bad van flangers, phasers en meer van zulks is gekmakend irritant.
Walter TV is met Carpe Diem zeker verder dan op voorganger ‘Blessed’ uit 2015. En de bedoelingen om de duidelijk aanwezige voorliefde voor psychedelica iets meer smoel te geven zijn ongetwijfeld goed. Maar wat blijft hangen is toch het gevoel dat de gebruikte effectenbak vooral dient ter verhulling van het feit dat men het muzikaal simpelweg niet aan elkaar weet te breien. Terwijl de heren wel degelijk in staat lijken tot een compositie met een kop en een staart. Als je het geduld kunt opbrengen om de wir-war te filteren blijken The Beatles of zelfs de Beach Boys tijdens ’Last Day’ of ‘Alaska Cruisin’ een stuk minder ver weg dan dat Walter TV wellicht durft toe te geven. Vandaar waarschijnlijk dat choruspedaal.
Naomi Punk - YellowMet het woordje ‘punk’ in je naam, kan het niet anders dan dat je bepaalde...
Tessa Belinfante - Surface Vorig jaar verscheen het debuutalbum van de in Amsterdam woonachtige...