2017-11-21
1992 Was het jaar dat R.E.M. het zeer succesvolle Automatic For The People uitbracht, Madonna ‘choqueerde’ met Erotica, Eric Clapton verveelde met Unplugged en Rage Against The Machine met opgeheven middelvinger de rockwereld op zijn kop zette met het gelijknamige debuut. Iets minder opvallend maar eveneens wereldwijd succesvol was Racine dat in maart van datzelfde jaar door Sass Jordan naar grote hoogten in de album-charts werd gezongen. De Canadese rockdiva had enkele jaren daarvoor een veelbelovend debuut afgeleverd en bleek totaal geen last te hebben van het beruchte ‘tweede albumsyndroom’. Sterker nog, Racine sloeg ondanks de lauwe recensies - Jordan werd op zijn zachtst gezegd een gebrek aan originaliteit verweten - in als een bom. Ietwat denigrerend werd de muziek van Jordan als ‘barroom hardrock’ bestempeld. Voor het gemak ging men eraan voorbij dat deze zangeres zich niet alleen staande hield in de hoofdzakelijk door mannen gedomineerde rock-sector, maar ook nog eens zelf verantwoordelijk was voor het merendeel van de, dikwijls op autobiografische elementen gebaseerde, geschreven teksten. Daarnaast had zij ook nog eens de muzikale regie van het begin- tot eindproces in eigen handen.Nu, precies vijfentwintig jaar later heeft zij haar succesvolle album nogmaals onder handen genomen en verscheen het recentelijk onder de naam Racine Revisited. Het ligt voor de hand om Jordan van creatieve armoede te beschuldigen maar de zangeres heeft al eens vaker in interviews laten doorsluimeren nog altijd enorm trots te zijn op dit album en dolgraag de huidige faciliteiten en moderne technieken eerder tot haar beschikking te hebben gehad om aan haar geluid nog meer dynamiek te kunnen toevoegen. Hiermee is meteen uitgelegd waarom er voor is gekozen om het originele materiaal zo getrouw mogelijk te reproduceren. Aan de kracht van het materiaal heeft het nooit gelegen. Nog altijd beschikt ‘Make You A Believer’ over een enorme power en nog steeds weet Jordan ‘I Want To Believe’ op een zeer overtuigende wijze uit te voeren. Dat haar stembanden nog meer dan toen over een heerlijk rauw randje beschikken is daarbij mooi meegenomen. Met een bezetting waarin o.a. manlief Derek Sharp de gitaren geselt en bassist Rudy Sarzo de lage tonen laat ploppen is eveneens niets mis.
Dat Jordan met dit album weer een goed excuus heeft om de live-podia af te gaan is logisch. Ze weet dondersgoed dat zij in het huidige muzikale klimaat nooit meer zulke grote verkoopaantallen zal halen. Bovendien bewees zij hier recentelijk nog altijd over een niet aflatende energie te beschikken. Diegenen die de moeite nemen om Racine Revisited een luisterbeurt te gunnen zullen meteen begrijpen waar Anouk de mosterd vandaan heeft gehaald. Sass Jordan heeft haar zoektocht naar de roots, in het Frans dus vertaald als Racine, in ieder geval nog eens herbeleefd en bewijst op deze Revisited, zelfs vijfentwintig jaar later, met haar vijfenvijftig jaar nog nauwelijks aan vocale kracht te hebben ingeboet.
The Roseline - Blood Blood is het vijfde album van The Roseline . De band uit Kansas draait om...
Harry Styles - Harry Styles Na jaren van onafgebroken populariteit van de boyband One Direction met een...