Neem ‘Chthonian’, waarbij kopieermachinegeluiden afgewisseld worden voor een lopende band. Hortende en stotende geluiden elkaar afwisselen met een sinister basloopje dat niet zou misstaan in C.S.I. Of opener ‘Ostia’, een op New Wave (of Neerlands’ Aux Raus) geïnspireerde fast-forward over een lange snelweg. Leuk zijn de uitstapjes naar de Free-Jazz op bijvoorbeeld ‘Beata Viscera’, waar saxofoongeluiden (lange, ska-achtige uithalen) overgaan in meer latin dansmuziek en metal-bassound. ‘Erineys’ heeft dan weer meer klezmer-trompetten, maar komt uit zwaardere metalkrochten dan de eerdere nummers op de cd. Ook de gedachte aan The Melvins komt hier toch wel naar boven. De dreunende gedeelten van de muziek moeten live bijna net zo heftig overkomen als deze band.
Mike Patton maakt de overwinning van Zu nog groter in ‘Soulympics’, het relatief meest conventionele nummer op de plaat. Zijn bezeten fluistervocalen die ook wel bekend zijn van Tomahawk doen je schudden in je stoel. ‘Axion’, het meest opgefokte nummer van de cd, begint zo up-tempo dat je wel uit je stoel moet komen.
Zu komt met een vol, chaotisch, allesoverheersend geluid. Niet geschikt voor mainstream-luisteraars of gevoelige oortjes, maar zeker interessant voor experimentalisten. Een opgefokte mix aan stijlen in uptempo, die je vele uren luisterplezier geeft.
Fishbone - Fishbone Live Fishbone wordt dit jaar 30. In deze lange tijd varieerde de band van echte...
Dälek - Gütter Tactics Dälek is met recht de grondlegger van de experimentele hiphop te noemen....