VERSLAG: Monster Magnet - 18/6 - Effenaar

Monster Magnet - 18/6 - Effenaar

De Amerikaanse band Monster Magnet werd eind jaren tachtig van de vorige eeuw opgericht. Sindsdien heeft de band zeven cd’s uitgebracht, waarvan 4 Way Diablo uit 2007 de laatste is.

Bijna precies een jaar eerder stond Monster Magnet ook al in het Eindhovense Effenaar. Toen was ook al duidelijk dat boegbeeld zanger/gitarist Dave Wyndorf niet meer het schriele boegbeeld van voorheen is. Door het afkicken van de drugs is Wyndorf aanzienlijk aan gewicht toegenomen. Bij het betreden van het podium was de verbazing over het uiterlijk van de zanger nog steeds merkbaar aanwezig. De angst van een gezapige en luie show zal bij een gedeelte van het publiek zeker aanwezig zijn geweest. Tot aan het begin van het eerste nummer dan tenminste.

Wyndorf bewijst zichzelf meteen vanaf het eerste nummer als de perfecte entertainer. Ook al is zijn zang niet te horen als je je bevindt binnen de eerste tien meter voor het podium. Daar grapt de frontman dan ook lachend over. Als je begint met een nummer als ‘Dopes to Infinity’, mag je ook wel verwachten dat je alle aanwezigen meteen voor je hebt gewonnen. Zowel de fans van de jaren negentig als de luisteraars die de band pas recentelijk ontdekt hebben stonden in de startblokken voor een energieke avond.

Frappant genoeg speelde Monster Magnet geen enkel nummer van zijn meest recente album. De setlist leek erg veel op die van 2008; voornamelijk nummers van oudere albums, zoals ‘Superjudge’, ‘3rd Alternative’ en (uiteraard) ‘Negasonic Teenage Warhead’. Volgens velen nog altijd het beste werk. Zelfs als Wyndorf een stukje ‘American Pie’ aan het eind van ‘Spine of God’ zingt, of ‘Doing it’ van LL Cool J, aan het eind van ‘Space Lord’, zoals ze vaker doen, nemen we dit de band niet kwalijk.

Het is duidelijk merkbaar aan de heren dat de vermoeidheid van een wereldtournee nog ver te zoeken is. Vooral bassist Jim Baglino straalt zijn enthousiasme uit zonder zijn instrument en spel uit het oog te verliezen.

Ik betrapte me erop dat ik de tijd niet heb genomen om te letten op het projectiescherm achter het podium. Hierop werden projecties getoond, zoals je ze van Monster Magnet zou verwachten; een combinatie van oude strpitekeningen, science fiction en psychedelische beelden. Maar er was meer dan genoeg entertainment op het podium om de aandacht bij te houden.