VERSLAG: Pixies - 13/10 - Heineken Music Hall

Pixies - 13/10 - Heineken Music Hall

Vandaag in de uitverkochte Heineken Music Hall een legendarische band uit de jaren tachtig, de Pixies. Met hun Doolittle Tour vieren ze het twintig jarig bestaan van het gelijknamige album uit 1989. Helaas stapte zanger Black Francis (Frank Black) in 1993 uit de band maar gelukkig kwam aan deze break een einde in 2004. Dat zelfde jaar stonden ze nog op Pinkpop en een jaar later op Lowlands maar vandaag dus in Amsterdam.

Het concert begint met de film 'Un chien andalou' waarbij we de meest vreemde fragmenten voorbij zien komen op de grote led-beeldschermen. Deze op dromen gebaseerde film uit 1929 is gebruikt bij het openingsnummer 'Debaser' van het Doolittle album. Mede dankzij dit nummer heeft Nirvana 'Smells Like Teen Spirit' geschreven. Het moge duidelijk zijn dat de invloed van Pixies op het alternatieve rock circuit groot is.

Niet veel later komen ze het podium op; Black Francis, Kim Deal, Joey Santiago en David Lovering "We're doing B-sides, some of them we haven't played much", roept bassist Kim. We krijgen vier sterke B-kanten voorgeschoteld waaronder 'Bailey's Walk'. Frank zingt, schreeuwt en krijst, inclusief overslaande stem. Het werkt toch wel stiekem op de lachspieren maar het is gewoon goed, echt een Pixies sound.

Hierna wordt zoals verwacht het hele Doolittle album afgewerkt, geheel in de originele volgorde zoals we die dus kennen. Helaas is Frank vanavond niet echt spraakzaam, om precies te zijn, hij zegt geen enkel woord. Gelukkig hebben we nog bassist Kim, haar horen we af en toe. En ze staat zonder te overdrijven, het gehele optreden met een grote vriendelijke glimlach ons aan te kijken.

Richting het einde van het optreden wordt het meer een flauw gerecht, zoals bij de nummers 'Wave Of Mutilation' en 'Into The White'. Hierna staan we ook nog vijf minuten naar een leeg podium te kijken, een beetje een vage bedoeling. Achteraf blijkt dit dus de bekende stilte voor de storm te zijn. Ze komen uiteindelijk toch nog terug en de set wordt verder aangevuld met de hits van hun andere albums en kunnen we volop pogoën tijdens 'Nimrod's Son' en 'Insla de Encanta'. Met 'Gigantic' en Kim op de zang, zijn we bij het einde van de setlist aangekomen en nemen onze helden uitgebreid afscheid van ons en wij dus van hun.

Helaas komt aan de daling van de omzet in muziekindustrie geen einde, toch heeft elk nadeel weer zijn voordeel. De marketing mensen zijn ineens een stuk creatiever. Dus na 10 minuten wachten, lopen we ineens met legale live cd’s van dit concert in onze armen de HMH weer uit.