VERSLAG: Moss - 21/3 - Effenaar

Moss + Coparck / Effenaar

Het is nog altijd een komen en gaan aan leuke bandjes in Nederland. In de Effenaar arriveert de één, terwijl de ander gedag zegt. Moss komt nog maar net kijken, terwijl Coparck na elf jaar de handdoek in de ring gooit. In Eindhoven staan de bands na elkaar op het podium.

De Amsterdamse band Coparck is één van de vele Nederlandse bands die verleden jaar besloot te kappen. En dat terwijl het vierde album, 'A Dog And Pony Show', nog geen half jaar geleden is uitgebracht. In de Effenaar laat Coparck nog eenmaal zien waarom het zo geliefd is bij zijn fans; het maken van eerlijke en kundig gearrangeerde popliedjes. Toch is lang niet iedereen in de zaal onder de indruk van de bevlogen muzikanten. Coparck grijpt je of Coparck grijpt je niet. De band rondom zanger/gitarist Odilo Girod geniet zelf echter duidelijk van diens eigen optreden, maar heeft moeite dit op de liefhebbers van Moss over te brengen. Waarschijnlijk gaat Copark het meest gemist worden door de bandleden van Coparck zelf.

Zodra platenlabel Excelsior Recordings weer een album uitbrengt van een toffe, nieuwe band, dan staan de muziekliefhebbers al watertandend in de betere muziekzaken. Vorig jaar was dat onder andere het geval bij Moss, wiens tweede album 'Never Be Scared/Don't Be A Hero' in menig jaarlijstje te vinden was. Dat is niet onterecht, want de Amsterdammers maken fraaie melodieuze popliedjes met dromerige koortjes. Met reeds een radiohitje op zak in de vorm van 'I Apologise (Dear Simon)' kunnen de kelen alvast geschraapt worden voor op de zomerfestivals (Lowlands, allicht).

De keelklanken van het publiek blijven in de Effenaar opvallend achterwege tijdens 'I Apologise (Dear Simon)'. Het liedje zit dan ook al als tweede nummer in de set, dus weinig tijd om warm te draaien. Moss slaagt erin om gedurende het gehele optreden een intieme sfeer te behouden in de toch behoorlijk volle kleine zaal van de Effenaar. De liedjes dwingen dat af. Zelfs enkele luidruchtige praters bij Coparck luisteren muisstil toe tijdens het optreden van Moss. Toch overstemt Moss niet; de gemengde vocalen van Marien Dorleijn, Jasper Verhulst, Bob Gibson en Finn Kruyning klinken warm en vriendelijk.

Hoewel de bejubelde plaat van Moss in de herfst uitkwam, wekt de band live toch vooral het langgekoesterde verlangen op naar de zomer. Moss laat je wegdromen naar de mooiste dagen van het jaar en dat doen de bandleden met zichtbaar plezier. Streep Moss aan op de programmaboekjes het komende festivalseizoen!