VERSLAG: Candy Dulfer - 8/4 - Effenaar

Candy Dulfer

Anno 2010 geldt Candy Dulfer nog steeds als één van de meest getalenteerde en ook zeker als één van de mooiste vrouwen uit de Nederlandse muziekindustrie. Het is eigenlijk niet meer nodig om al die grootheden te noemen waar ze mee samenwerkte. Maar het is zo'n mooie lijst... Prince. Van Morrison. Dave Stewart van Eurythmics. Pink Floyd. Maceo Parker. Twintig jaar na haar eerste hit - 'Lily Was Here' - is Dulfer nog steeds een grootheid op zichzelf. In de Effenaar in Eindhoven bouwt ze een "saxy" feestje.

Lang goudblond haar, een kort glitterjurkje, hoge zwarte stilettohakken, eindeloze benen en een glimmende altsaxofoon. Ze is inmiddels veertig, maar Candy Dulfer blijft een fraaie verschijning. Haar charmante uitstraling herbergt nog steeds iets jeugdigs, terwijl Dulfer al jong wereldwijs was in de malle molen van de jazz- en popmuziek. Ze heeft veel vrienden gemaakt in "het wereldje" en daar blijven er wel eens wat van plakken. Gitarist Ulco Bed, bijvoorbeeld, die al als producer en songwriter meewerkte op Candy's debuutalbum 'Saxuality' uit 1990. Bed is nog altijd als gitarist aanwezig bij de concerten van Dulfer.

Ook met het kamp van de grote kleine Prince haalt Dulfer regelmatig de vriendschapsbanden aan. Zo treedt zanger en toetsenist Stanley 'Chance' Howard al jaren op met de saxofoniste. Howard was een tijd lang lid van de swingbeatgroup The Time; niet alleen één van de protégés van Prince, maar tevens een vehikel voor songschrijf- en productieduo Jimmy Jam en Terry Lewis. Wanneer Howard met zijn dikke vingers op zijn kleine toetsenbordje aan het spelen is, oogt het alsof hij een brief aan het tikken is. Zijn volle soulstem is een waardevolle aanvulling op de funky smoothjazz van Candy Dulfer.

Muzikaal laveert Candy Dulfer nog altijd tussen toegankelijke jaren '80-funk en zwoele zwijmeljazz. Elke vorm van vernieuwing wordt weggestreept tegen muzikaal vakmanschap. Een concert van Candy Dulfer is niet alleen de moeite waard voor liefhebbers van saxofoonmuziek, want de andere instrumenten en enige vocalen (voornamelijk van Chance Howard) komen eveneens uitgebreid aan bod. Uiteraard vorm de mooie mevrouw Dulfer wel het spil in deze escapades. Of, in haar geval, saxcapades.