VERSLAG:
Woost - 17/5 - Tivoli
Aan het begin van het afgelopen decennium kende Tilburg een levendige bandjes cultuur. In het kielzog van landelijk bekende acts als Green Lizard en Krezip, kwam een aantal minder bekende bandjes bovendrijven als Wealthy Beggar, One In A Million en Woost.
Ondanks de verschillen in muziekstijl, was de opvallende grote gemene deler dat zij allen grotendeels bestonden uit studenten aan de Rockacademie in Tilburg. Er vond dan ook de nodige kruisbestuiving plaats, samenwerkingsprojecten, gastoptredens, invalbeurten en uitwisseling van bandleden. Opvallend is dat temidden van al dat tumult er nu anno 2010 nog maar één van de genoemde bands actief is, ondanks ook de nodige wisselingen in samenstelling, en dat is Woost.
Vanavond presenteert Woost in Tivoli De Helling, en dus niet in Tilburg, alweer haar vierde cd 6 Minutes South.
Wanneer het voorprogramma van vanavond, Most Unpleasent Men het podium betreedt is het nog behoorlijk rustig in De Helling.
Hun cd heet Nothing Moves Slower, en hetzelfde kan worden gezegd van hun muziek. Het is erg sferisch en vol overgave gebracht, maar op een grijze maandagavond in De Helling voor een amper gevulde zaal komt het niet echt over. Zoals zo vaak bij voorprogramma’s blijft het publiek dan ook een beetje achterin de zaal hangen, en lijkt er weinig contact tussen band en publiek.
Opvallend is wel drummer Frank, zijn drumstel is voorzien van allerhande gadgets als woodblocks, cowbells, en andere rammelaars. Dit zorgt af en toe voor een wat vrolijkere noot in de voor de rest, op één wat funky klinkend nummer na, wat rustig voort kabbelende muziek
Na het voorprogramma gaan de gordijnen dicht voor het podium. Dat schept verwachtingen.
Vrij onverwacht gaan deze dan opeens weer open, en staat daar de volle band te spelen. Zodra zanger Koen-Willem Toering zijn stem op zet beginnen er vooraan een paar meisjes spontaan te gillen. De zaal is inmiddels ook goed volgelopen en staat nu zoals het hoort, gevuld tot aan het podium.
Mensen die Woost al wat langer kennen zullen deze avond benieuwd zijn wat ze te horen krijgen. Woost heeft altijd, en dat is vrij uniek, maar liefst 3 gitaristen gehad. Men moet het echter na het vertrek van gitarist Jesse Klaasse met een gitaarlaag minder doen, en de vraag is hoe dat uit gaat pakken. Dit is met name te horen wanneer een ouder nummer als ‘Dissapear’ (van de 2e cd) wordt gespeeld. Hier ontbreekt duidelijk iets, ondanks de toch voortreffelijke uitvoering.
Gelukkig is dat bij het nieuwe werk uiteraard niet het geval, en de band klinkt strak en bevlogen.
Opvallend aan Woost is de dynamiek, soms kan een nummer erg subtiel en klein beginnen om vervolgens als een orkaan van geluid een hoogtepunt te bereiken. Hierbij vallen vooral de voortreffelijke zang van Koen-Willem Toering en het virtuoze gitaarspel van gitarist Gijs Coolen op.
In het verleden werd Woost weleens vergeleken met Motorpsycho of Radiohead, maar de nummers van de nieuwe cd die vandaag worden gespeeld, klinken zeker in de live uitvoering, behoorlijk Seventies. Het doet soms denken aan Elbow , maar wanneer je je ogen dicht doet kun je je ook voorstellen dat een band als Pink Floyd in hun beste dagen live ongeveer zo geklonken moet hebben. Dit is met name het geval tijdens de stukken met meerstemmige zang van Toering, samen met bassist Erik Harbers.
Als de band na de set het podium verlaat duikt in het donker opeens een meisje met een stormlantaarn op. Althans, zo lijkt het. Dat meisje blijkt singer/songwriter Marike Jager te zijn, en die komt de band het officiële exemplaar van het nieuwe album uitreiken. En hoe kan het ook anders, geheel in stijl is dit een vinyl uitvoering en geen cd.
Jammer genoeg komt Marike Jager geen liedje meezingen, maar wordt het publiek nog wel getrakteerd op een mooie toegift bestaande uit ‘Telescopia’, en het al wat oudere nummer ‘Speak’, waarbij vooral opvalt dat zanger Koen-Willem loepzuiver de gitaarsolo dubbelt met zijn stem.
Na ‘Speak’ komt er dan echt een einde aan dit optreden, en blijft een tevreden publiek achter.
Het is dan ook terecht druk na afloop bij het merchandise standje.
FOTOGRAFIE: Marcel Poelstra
LIARS - 24/5 - TIVOLIHet New Yorkse Liars maakt duidelijk geen hapslikwegpopliedjes van drie...
MUMFORD & SONS - 26/4 - TIVOLI Het Londense kwartet Mumford & Sons maakt aanstekelijke folkrock die...