VERSLAG: Clouseau - 8/5 - Markt Roermond

Clouseau

Bij onze zuiderburen zijn Koen en Kris Wauters nog altijd grote sterren. In Nederland is de populariteit van de broers die popgroep Clouseau vormen enorm afgenomen sinds midden jaren ’90. Dat er toch nog een actieve schare fans bestaat voor Clouseau blijkt tijdens één van de zeldzame optredens die de broertjes Wauters verzorgen in Nederland. Het is nog een openluchtconcert ook, in het hartje van Roermond.

In Vlaanderen had Clouseau er verleden jaar geen moeite mee om een hele reeks concerten in het Sportpaleis in Antwerpen uit te verkopen. Voor de organisatoren in het bisdom Roermond blijkt één enkel optreden uitverkopen al een schier onmogelijke taak. Als één van de weinige concerten die Clouseau geeft in Nederland, had de organisatie waarschijnlijk verwacht dat de kaartverkoop gestaag zou verlopen. Op de ochtend voorafgaand aan het concert op de Markt in Roermond waren er slechts vijfhonderd kaarten verkocht, zo meldde Dagblad De Limburger, terwijl er gerekend werd op tweeduizend bezoekers. Uiteindelijk staan er toch enkele honderden fans en geïnteresseerden op het afgebakende terrein, dat een paar dagen gleden nog ruimte bood aan vele duizenden bezoekers aan Bevrijdingsfestival Limburg.

Stichting PRB Roermond organiseert het concert van Clouseau in Roermond in het kader van ‘Roermond In Mei’. Het podium dat gebruikt werd voor Bevrijdingsdag blijft een paar dagen langer staan, zodat er nog enkele muzikale evenementen georganiseerd kunnen worden. Een avond voor de komst van Clouseau speelden er enkele coverbands voor slechts een handvol bezoekers – vooral vanwege het slechte weer, overigens. Hoewel de entreeprijs laag is voor een act van het formaat Clouseau (slechts 15 euro), blijkt Roermond niet massaal naar de portemonnee te grijpen voor een concert op het marktplein voor het stadhuis en naast de kathedraal. De fans van vroeger en nu komen daarentegen uit alle windstreken.

Evenementenbureau en platenmaatschappij Marlstone uit Bunde (nabij Maastricht) verleent zijn medewerking. Dat verklaart Beppie Kraft als voorprogramma. Kraft geldt als één van de meest succesvolle artiesten uit de Marlstone-stal, al reikt haar roem niet verder dan de provinciegrenzen. Alle goede of commerciële bedoelingen ten spijt, past mevrouw Kraft met haar hoempapaliedjes totaal niet bij de softrock van Clouseau. Kraft is een soort Maastrichtse Corry Konings, met repertoire dat schommelt tussen volkstümliche schlagers, zompige dweilballades en traditionele carnavalsliedjes. Allen gezongen (of geplaybackt) in typisch Maastrichts dialect, dat niet door alle bezoekers te verstaan is. Daar heeft Kraft wel een oplossing voor: “Dan zing je maar gewoon lalalala”. De liedjes zijn van vergelijkbare eenvoud en worden met name gewaardeerd door de aanwezige Limburgers.

Wanneer Beppie Kraft haar kunstje heeft gedaan, is het wachten op de mannen van Clouseau, die dan pas net arriveren. De tussenliggende tijd wordt opgevuld door de Apollo Disco Show. Nu is er nog niet eens zoveel aan te merken op de muziek die de dj in kwestie draait, variërend van Guus Meeuwis tot Tavares en van Bruce Springsteen tot Ace Of Base. Wat de beste man wel kwalijk te nemen is, is dat hij ongegeneerd door de muziek heen zit te lullen. En niet eens professioneel, eigentijds en strak een introotje vollullen, maar op een willekeurig moment in de plaat (liefst tijdens een vocaal stuk) trekt hij de volumeschuif omlaag om de meest zinloze non-informatie over de bezoekers uit te storten. Dat alles gepaard met een onnodige bak galm en een ontzettend geforceerde en onverstaanbare “dj-stem”, waarmee menig Erik de Zwart-imitator en Veronica-fan in de jaren ’80 en ’90 middels piratenzenders de ether bestookten. Dit soort mensen bestaan dus gewoon nog en je kunt ze boeken bij Marlstone.

Na al die narigheid vergeet je bijna dat je bij een concert staat van de populairste Vlaamse popgroep uit de jaren ’90. Een deel van de bakvissen die ten tijde van ‘Daar Gaat Ze’ stonden mee te brullen met alle liedjes van Clouseau zijn nog steeds fan en vanavond aanwezig. Met een indrukwekkende lichtshow imponeert Clouseau al vanaf de eerste minuut. Ook de band die de broers Wauters versterkt is van hoge klasse. Behalve veel nieuwe nummers en recent materiaal, worden mondjesmaat enkele oude hits gespeeld. Liedjes als ‘Louise’, ‘Domino’ en ‘Daar Gaat Ze’ zijn opnieuw verpakt in een eigentijds omhulsel, al pakt dat enkel bij ‘Anne’ beter uit dan op de oorspronkelijke plaatopname.

‘Passie’ wordt ontdaan van zijn fraaie arrangement en wordt enkel met pianobegeleiding gespeeld. Dit nummer slaan de Belgen in eigen land vaak over. De nadruk ligt op vlotte nummers als ‘En Dans’ en ‘De Tegenpartij’, terwijl hitballads als ‘Als Je Me Wil’, ‘Altijd Heb Ik Je Lief’ en ‘Nobelprijs’ worden overgeslagen. Live-favorieten als ‘Ik Wil Vannacht Bij Je Slapen’ en de Stef Bos-cover ‘Verlangen’ zijn eveneens absent. Enkel de aanwezigheid van (jeugd)idool Koen Wauters – die geen spat veranderd is – is voor de trouwe fans genoeg om een leuke avond te hebben. Dan zijn Beppie Kraft en de flut-dj gauw vergeten. En maar goed ook. Hoezo Apollo Disco Show?