VERSLAG: Rage Against The Machine - 9/6 - GelreDome

Rage Against The Machine - 9/6 - GelreDome

Sinds Rage Against The Machine in 1994 haar eerste optreden op Pinkpop neerzette heeft de groep hier in Nederland een legendarische status. Volgens het welbekende verhaal werd er die dag door het publiek zo hard gesprongen dat dit een kleine aardbeving tot gevolg had. In 2010 doen de mannen tijdens een mini tournee door Europa wederom Nederland aan. Afgelopen woensdag 9 juni stond Rage Against The Machine geprogrammeerd in het GelreDome te Arnhem.

Met maar liefst drie voorprogramma’s valt er naast Rage Against The Machine nog meer dan genoeg te genieten. Wanneer wij het GelreDome binnen wandelen staat de Balkan punk groep Gogol Bordello net op het punt van beginnen. De feestgroep weet binnen enkele tellen het publiek enthousiast te krijgen met hun vrolijke deuntjes. Oudere nummers als ‘Start wearing purple’ worden afgewisseld met nieuwer werk als ‘My companjera’. RATM openen is voor een goede geoliede band als Gogol Bordello natuurlijk een koud kunstje en wederom weten ze met gemak het publiek te overtuigen.

Waar Gogol Bordello de zaal bekleedde onder een deken positieve energie, trekt het derde voorprogramma Jane’s Addiction ons mee naar de muzikale voorpoorten van de hel. Stampende ritmes worden afgewisseld met de verschrikkelijk slechte muzikale kwaliteiten van de zanger. De man klinkt als een overenthousiast achtjarig meisje dat eindelijk oog in oog staat met K3 en met name zijn apart uigesproken ‘Thank you’ levert enkele lacherige reacties op in de zaal.

Om klokslag half tien wordt het GelreDome dan eindelijk opgeschrikt door een loeiende sirene en kan het concert van RATM van start gaan. Gedurende de sirene wordt er een vlag gehesen met daarop de welbekende Communistische rode ster. Als hij eenmaal hangt betreden Zack de la Rocha, Tom Morello en kornuiten het podium. Vanaf de eerste toon knallen de harde beats de zaal in en gelijktijdig begint het GelreDome als één man te springen.

Deze heftige energie blijft het hele optreden hangen waarbij, op de korte pauzes tussen de nummers na, het optreden geen enkel moment van rust kent. Naast de bekendere nummers als ‘Bullet in the head’ en ‘Renegades of funk’ passeren er ook enkele verrassende tracks de revue. ‘White Riot’ van The Clash wordt in een typisch RATM jasje gegoten en ook het door Tom Morello geproduceerde ‘Rise Up’ van de laatste Cypress Hill cd wordt gespeeld.

Het wordt pas duidelijk hoezeer de tijd voorbij vliegt als na iets meer dan een uur de mannen het podium afklimmen. Een paar minuten en een intro met de Internationale later staat het vijftal echter alweer klaar om het krachtigste RATM nummer te spelen; ‘Killing in the name of’. Helaas is de show dan echt afgelopen. Een kleine domper op de voor de rest fantastische avond aangezien er buiten duidelijk vermeld stond dat er een 105 minuten durende show zou plaats vinden. Je begint je af te vragen wat nou de reden voor het vroege vertrek zou zijn.

Rage Against The Machine kwam naar Nederland om haar kunstje weer eens te flikken; domweg knallen met hun eigenhandig uitgevonden rapcore. Hoewel het concert niet zo goed als op de laatste keer op Pinkpop scheen te zijn geweest slaagde het gezelschap er zeer zeker in om haar boodschap naar Arnhem te brengen. Als het aan mij ligt vier ik voortaan elke verkiezingsavond met Rage Against The Machine in plaats van met Ferry Mingelen!