VERSLAG: Brandon Flowers - 28/9 - Paradiso

Brandon Flowers

Begin dit jaar kwam daar opeens het nieuws dat Killers-zanger Brandon Flowers druk bezig was met een solo-album. Dat album kwam afgelopen maand uit, en ter ondersteuning daarvan trekt Flowers momenteel de wereld rond om de plaat live ten gehore te brengen. Dinsdag 28 september deed hij Nederland aan, om zijn opwachting te maken in een stijf uitverkocht Paradiso.

Het optreden zou redelijk vroeg beginnen, half negen. Zoals een beetje artiest betaamt was hij echter niet op tijd, en was het tien voor negen voordat Flowers het podium besteeg. Het intro was opvallend rustig, de set beginnend met het enorm relaxte 'On The Floor'. Gelukkig bleek de Killers-zanger even later wel te weten hoe hij zijn publiek in vervoering moest brengen, door als tweede nummer meteen hitsingle 'Crossfire' erin te knallen.

Tijdens de set werd Flowers begeleid door twee bijzonder goede achtergrondzangeressen. Zij waren duidelijk aanwezig, maar niet te overheersend, en gaven live net dat beetje extra aan de muziek. Gedurende de eerste helft van de set werd debuutalbum Flamingo snel doorlopen, om enkel onderbroken te worden door 'Bette Davis Eyes', een cover van het nummer van Kim Carnes. De zaal vond het allemaal maar prachtig, en zong zelfs dat nummer uit volle borst mee.

Halverwege de set kakte de show echter een beetje in. Op een gegeven moment leek het kunstje wel bekend, en leek het een beetje alsof Flowers twee keer hetzelfde nummer inzette. Net op het moment dat het vervelend begon te worden, begon hij opeens zonder waarschuwing aan Killersnummer 'Losing Touch', dat in een wat meer funky jasje werd gestoken. Het einde van de set was sowieso sterk, met onder meer uptemponummer 'Swallow It'. Als kers op de taart bracht Flowers echter nog 'Only The Young' ten gehore. Door de combinatie van de zoete stemmen van de achtergrondzangeressen, erg goed afgesteld geluid en een goede toetsenist, bleek dit nummer de absolute topper van de avond te zijn en behoorlijk wat kippenvel op te wekken.

Na 'Playing With Fire' hield Flowers het echter al voor gezien. Zonder praatje of afscheid, weg was hij. Aan gebabbel ontbrak het de Amerikaan sowieso een beetje. Er was vrijwel geen enkel contact met het publiek. Flowers wist het publiek zeer zeker te entertainen, maar iets spontaans zat er niet in, hetgeen toch erg jammer is als de show zo ontzettend gericht is op één persoon.

Ook tijdens de toegift bleek er weinig spontaniteit aanwezig. Flowers kwam samen met zijn gitarist terug, om een akoestische versie van 'When You Were Young' in te starten, een van de hits van The Killers. Ook over dat nummer viel muzikaal niets te klagen. Sterker nog, het was zelfs angstaanjagend goed. Waar wel wat op aan viel te merken, was wederom Flowers zelf, die hierna voor een tweede, en laatste, maal het podium verliet, en dat deze keer niet eens duidelijk maakte. Opeens was hij weg, en gingen de zaallichten aan, slechts 55 minuten na het begin van het optreden.

Het publiek kon het echter niet deren. Zij hadden een kort, maar muzikaal enorm goed optreden bijgewoond. Brandon Flowers blijkt ook in zijn eentje een erg getalenteerd muzikant, maar moet oppassen niet te vervallen in routine. Ditmaal was het voor iedereen nieuw en spannend, maar de vraag is of de Amerikaan deze arrogantie vol kan houden voor een grotere zaal.