VERSLAG: Crystal Castles - 26/10 - Paradiso

Rockshow Crystal Castles met tastgrage-groupies

De zweetdruppels van Amsterdam Dance Event liggen nog op de vloer, maar het heeft Paradiso niet weerhouden om opnieuw twee grootheden te boeken. Het is een perfect naprogramma voor het grote dance-festival, waardoor veel mensen verkiezen om rustig te gaan zitten op het balkon, om even de beentjes te laten rusten. De verse schep dance-liefhebbers zijn makkelijk te herkennen en staan dicht tegen het podium om uitbundig te kunnen dansen.

Dat HEALTH niet een simpel voorprogramma is, bewijst de kleine wijziging in het tijdschema. De noise-band heeft zichzelf veelvuldig bewezen in Nederland en verdienen een volle concertzaal, want het begint dertig minuten later dan vooraf afgesproken. De Amerikanen bewandelen rustig het podium en zonder waarschuwing gaan ze hysterisch van start. Nummers van beiden platen passeren de revue, maar het zijn de Get Color-hits die op het meeste applaus kunnen rekenen. Het voorprogramma wordt enthousiast ontvangen en dat geeft HEALTH genoeg ruimte om te mogen experimenteren, zo volgt er een nieuw nummer en ‘Goth Star’, een cover van electroheld Pictureplane.

In de bovenzaal staat tussentijds Tina Dico geprogrammeerd, en het lijkt alsof de jonge singer-songwriter rustig haar set mag afmaken voordat de headliner begint. Want ondanks de vele verbouwingen, blijft Paradiso een zeer gehorig gebouw. Het experimentele Crystal Castles laat ons een uur wachten en wanneer de lichten vervolgens uitgaan, verkeren we de rest van het optreden in het donker. De tourdrummer Christopher Chartrand en toetsenist Ethan Kath beginnen rustig, maar wanneer rockster Alice Glass het tweede nummer opkomt, kan de gekte pas echt losbarsten. Het publiek heeft zin in een rockshow en dat blijkt wanneer de 22-jarige regelmatig het publiek inspringt. Massaal gaan de handen richting de frontvrouw en ontstaan er meerdere crowdsurfers. De uiterst dansbare muziek wordt regelmatig verstoord door de tastgrage-groupies, waardoor de dansliefhebbers naar achteren worden gedreven.

De twee Canadezen zijn een echte one trick pony en de vraag is hoelang ze ons nog kunnen boeien met harde beats en stroboscopen. De korte setlist is redelijk voorspelbaar, maar de nieuwe nummers blijken gelukkig goed te passen in het uitbundige optreden. De meest kritische Amsterdammers verlaten voor de toegift alweer de poptempel, terwijl de echte clubhits nog gespeeld moeten worden. Crystal Castles heeft het gehele optreden een grote afstand gecreëerd zonder enige communicatie, waardoor een toegift het tegenovergestelde beeld geeft, ze houden toch van ons, gelukkig.