VERSLAG: A Day To Remember - 9/2 - Melkweg

A Day To Remember - 9/2 - Melkweg

A Day to Remember is hot, muziekbladen staan vol, de concerten worden goed bezocht, de bekende muziekzenders en radiostations draaien het nummer ‘All I Want’ regelmatig. Ondanks deze nieuwe populariteit, is de show in de Melkweg niet uitverkocht. Toch voelt de zaal overvol als een immense moshpit in een massale valpartij eindigt. Gelukkig is de sfeer goed en helpt iedereen elkaar weer overeind.

Ondanks dat het concert niet uitverkocht is, staat om half acht desondanks een lange rij voor de deur. En dat terwijl binnen de band Adept al staat te spelen. De merchandise stand kan op bijna evenveel publiek rekenen als de Zweedse Adept. De band is nog niet erg bekend bij het publiek. En hoewel de harde screamo best vermakelijk is om te horen, wordt de band pas echt interessant als de heren bij de merchandise foto’s gaan maken met de vrouwelijke bezoekers.

Pierce the Veil kan op meer publiek rekenen. Dit deels omdat de band al een kleine fanbase van A Day To Remember heeft overgenomen. De heren krijgen op de single ‘Caraphernelia’ hulp van Jeremy McKindon, de zanger van A Day To Remember. Pierce the Veil pikt het enthousiasme van deze fans op en geeft snel gas. Ze willen duidelijk overtuigen dat ze het waard zijn om in The Max te staan. De zang is goed, maar vooral de gitaristen bewijzen hun kwaliteit door fanatiek te spelen. Dat ook het publiek wel trek heeft in deze mannen uit San Diego, blijkt wanneer de moshpit een kwart van de zaal vult. De poster met “no violent moshpits” wordt meteen vergeten. Aan het eind wordt luid meegezongen met ‘Caraphernelia’ en de voorste tien rijen vallen over elkaar heen als Jeremy het podium betreedt aan het eind van het nummer.

De New Yorkse band Bayside haalt de vaart eruit. Op een enkele bezoeker na lijkt de gehele zaal in een soort trance te bevinden. De jongeren zijn totaal ongeïnteresseerd in deze ervaren punkrockband. Er wordt gepraat over school en werk in plaats van een moshpit te creëren. Dit is niet geheel de schuld van Bayside. De band lijkt totaal misplaatst tussen de post-hardcore bands vanavond. Daarnaast valt het geluid erg tegen, de zang van Anthony Raneri valt helemaal weg in het gitaargeweld. De band lijkt zich niet te storen aan de menigte of het geluid. Ze lijken zich ervan bewust dat ze niet door alle screamfans gewaardeerd worden en geven daarom niet alles.

Een muur van geluid verwelkomt A Day To Remember, dat wordt beantwoord met nog meer geluid als de band ‘2nd Sucks’ van het nieuwe albumWhat Separates Me From You begint te spelen. Uit de kanonnen op het podium vliegt confetti de zaal in. Dit resulteert in een immense moshpit, die een grote valpartij tot gevolg heeft. In een rap tempo speelt de band alle grote hits van de albums en de hardere nummers van het laatste album. Hoewel de band weinig moeite moet doen om het publiek mee te trekken, lijken ze toch meer te stralen dan anders. Met een grote glimlach beveelt zanger Jeremy een circlepit, een bevel dat met veel liefde wordt opgevolgd. Ook de voetballen en wc-papier die op de fans neerdalen, krijgen een enthousiaste reactie. De gitaristen hoeven ook niet extra te presteren en spelen vaak spelletjes met elkaar, terwijl de drummer geniet van het zicht op de moshende menigte. De rust komt pas wanneer iedereen mee begint te zingen met oudere hits zoals ‘Have Faith In Me’ en het akoestische ‘If It Means A Lot To You’, waaruit blijkt dat de mannen toch wel behoorlijk muzikaal zijn.

Uiterst voldaan rent het publiek richting de uitgang om de laatste trein te halen, terwijl de laatste tonen van ‘The Downfall Of Us All’ klinken en er nogmaals confetti uit het kanon schiet.