VERSLAG: Smith Westerns - 14/4 - Paradiso

Smith Westerns in Paradiso

Smith Westerns heeft met het onlangs uitgebrachte Dye It Blonde een grote stap voorwaarts gezet ten opzichte van het debuutalbum The Smith Westerns uit 2009. Nu is het aan de Amerikaanse indieband de beurt om deze lijn ook op het podium door te trekken in een goedgevulde bovenzaal van Paradiso.
Een paar minuten na tien uur komt het vijftal het podium opgeklommen. Zonder het publiek een blik waardig te gunnen wordt ‘Still New’ ingezet. Het openingsnummer komt niet goed uit de verf, aangezien de bassist met zijn enorme geluid de rest van de band overschaduwt.
Gelukkig doet de geluidsman zijn werk de rest van de avond goed, waardoor Smith Westerns een mooie muur van geluid neer kan zetten, waar de liedjes echter nooit aan ten onder gaan. Zanger Cullen Omori maakt goed contact met de zaal, al vervelen de reclameboodschappen over het nieuwe album op den duur wel. Op zijn stem is niet veel aan te merken. Omori’s zang past uitstekend bij de sound van de band.
Het publiek in Paradiso heeft moeite op gang te komen, ondanks de ijzersterke liedjes die Smith Westerns in hoog tempo langs laat komen. Vanaf ‘All Die Young’, inclusief refrein met hoog meezinggehalte, kan de band alsnog op veel bijval van de aanwezigen rekenen.
Het hoogtepunt van de avond is ‘Smile’, met een uitblinkende gitarist Max Kakacek. De leadgitarist van de formatie uit Chicago is overigens de belangrijkste schakel in de band. Met zijn frivole gitaarpartijen zorgt Kakacek ervoor dat Smith Westerns in Paradiso de middelmaat ontstijgt.
Met de potentiële zomerhit ‘Weekend’ gaat Smith Westerns vervolgens op volle vaart door. Het aanstekelijke refrein is een goed voorbeeld van het enorme talent van de band om goede nummers te schrijven. Na een korte pauze sluit Smith Westerns af met ‘Dye The World’.
Smith Westerns bewijst in Paradiso een van de meest veelbelovende indiebands van dit moment te zijn. Des te jammer is het dat de band het na drie kwartier alweer voor gezien houdt. Vooral het aandeel van de debuutplaat is met alleen ‘Dreams’ en ‘Tonight’ karig te noemen. Door het hoge niveau van het optreden is het Smith Westerns vergeven.