VERSLAG: Queens Of The Stone Age - 14/5 - Effenaar

Queens Of The Stone Age - 14/5 - Effenaar

De Effenaar bestaat veertig jaar en viert dit jubileum met de komst van Queens Of The Stone Age. Dubbelfeest, want de band heeft zojuist het self-titled debuutalbum heruitgegeven. De reden: het album was simpelweg niet meer verkrijgbaar. Daarbij vond frontman Josh Homme het wel zo eerlijk de generatie van deze tijd te laten proeven van het moment waarop stoner uit zijn grot kroop en kennismaakte met een breder publiek.

Maar voor dat moment aanbrak speelde Homme in stoner cultband Kyuss. In ’95 komt hier een einde aan en gaat de roodharige zanger op tour met The Screaming Trees. Hier komt hij in aanraking met een interessant groepje muzikanten, waaronder Matt Cameron (Soundgarden, Pearl Jam) en Dinosaur Jr.’s Mike Johnson, waarmee hij onder de naam Gamma Ray een serie 7”s maakt. De bandnaam verandert in Queens Of The Stone Age (QOTSA) en Homme begint samen met Alfredo Hernandez, die hij nog kent uit het Kyuss-tijdperk, aan het debuutalbum dat inmiddels ook bijna een cultstatus bereikt heeft. Vanavond wordt dit album integraal voorgeschoteld aan een gretig publiek in een uitverkochte Effenaar. Maar het publiek zal nog even geduld moeten hebben met een interessant gekozen voorprogramma: The Dough Rollers.

Strak in pak en de kuiven goed ingevet komen de mannen van The Dough Rollers het podium op: “We’re gonna play some blues and rock ’n roll”. En dat is wat ze doen. De blues ’n roll van de vetkuiven is even gesmeerd als hun kapsels. Traditionele no-nonsense blues met hier en daar wat honky-tonk country afgewisseld met uptempo rock ’n roll. Misschien een vreemde keuze als support voor een avond waar de Queens haar stevige debuut live doet herleven, maar ergens wel in het straatje van de band. Het is goed voor te stellen dat Josh Homme tijdens de revalidatie van zijn knie-operatie een aantal maanden geleden, zich verveeld en al kettingrokend dit bandje uit New York op de platenspeler had liggen en besloot dat dit wel een mooie openingsact zou zijn voor de tour die eraan kwam. Na een half uur zijn de kuiven van de Rollers uit vorm en is het eigenlijk ook wel gedaan.

Wanneer dertig minuten later de eerste riff van ‘Regular John’ de zaal vult, gaan alle 1200 handen de lucht in. Het debuutalbum dat met één been nog in de Kyuss-schoenen staat en hier op voortborduurt, terwijl het met het andere been naar meer toegankelijkheid hinkelt met een nummer als ‘If Only’. Daar waar op plaat Homme nog zoekt naar zijn zangstijl binnen QOTSA, is vanavond goed te horen dat deze al een lange tijd gevonden is. Het album wordt keurig en zonder afwijking afgewerkt tot en met ‘Hispanic Impressions’, dat door Homme als een “terrible polka” wordt bestempeld. Dan volgt als verrassing voor de echte liefhebber ‘The Bronze’. Ooit gepubliceerd op een split LP met de band Beaver, maar eigenlijk prima aansluitend op de rest van de set.

“You’re solid gold/I’ll see you in hell”, zingt Homme aan het eind van albumafsluiter ‘You Can’t Quit Me Baby’. Maar we zien de band een paar minuten later toch wel degelijk terug op de buhne. Nu omringt door tientallen ledlampen die als een lichtregen de band verwelkomt. De eerste toegift wordt ingeluid door ‘You Think I Ain’t Worth A Dollar, But I Feel Like A Millionaire’. Het is vloeken in de kerk, maar hier mist toch wel de herkenbare schreeuw van Nick Oliveri. Homme zing de schreeuwpartijen clean, waardoor het nummer veel te mat klinkt. Hierna volgen drie songs van het meest recente album Era Vulgaris, dat met ‘Battery Acid’ het minst boeit. Afsluiter is ‘Little Sister’ dat door de band als een ‘moetje’ wordt gespeeld. En dan is de koek vrij abrupt op en gaan de huislichten van De Effenaar bijna een half uur voor de aangekondigde eindtijd aan. Wat verbaasd kijkt een fan hier en daar om zich heen of er niet meer komt, maar legt zich er al snel bij neer dat het gedaan is. Een avond die erg memorabel had moeten zijn, valt dan toch wat tegen in de toegift.

Gelukkig is er nog de Feel Good Afterparty Of The Stone Age in de kleine zaal waar o.a. Drums Are For Parades menig bezoeker tot de late uurtjes het hoofd in beweging zal houden.