VERSLAG: Wu-Tang Clan - 6/6 - Melkweg

Wu-Tang Clan

"Wu-Tang is for the children" zei wijlen Ol' Dirty Bastard tijdens de Grammy Awards uitreiking van 1998. Maar maandagavond 6 juni is daar niets van te merken in de Grote zaal van de Melkweg. Een vooral wat ouder publiek staat voor aanvang wat mee te deinen op de beats die de DJ de bijna volle zaal ingooit. Bij het einde van ieder nummer groeit de spanning aanzienlijk en wordt het publiek
steeds luidruchtiger.

Alle opgebouwde spanning komt dan eindelijk tot ontlading toen de 5 aanwezige Clan-leden het podium langzaam opkwamen (Inspectah Deck, Raekwon en RZA zijn niet aanwezig, al was dat wel door de Melkweg geadverteerd). Zonder enige waarschuwing wordt de intro van 'Bring Da Ruckus' ingezet en de zaal ontploft. Andere klassiekers als 'Da Mystery of Chessboxin, 'Shame on a Nigga', 'Clan In Da Front' en 'Method Man' worden met hoge snelheid op het publiek afgevuurd. De meeste artiesten zouden een moord doen om dat soort kaliber nummers als toegift te kunnen spelen en hier worden ze in het eerste kwartiertje gespeeld. Na dat kwartiertje is het ook overduidelijk dat vanavond de energieke Method Man de man in vorm is.

Niet alleen nummers van de groepalbums worden gespeeld, ook veel solowerk passeert de revue. Daarbij valt op dat nummers van GZA, Ghostface Killah en Method Man met veel enthousiasme worden ontvangen, terwijl de nummers van Masta Killa en U-God op een stuk minder uitbundig publiek kunnen rekenen. Als dan ook nog eens een aantal mindere tracks van het solorepertoire van Method Man voorbijkomen lijkt het optreden de verkeerde kant op te gaan. Maar een groep als Wu-Tang heeft teveel klassiekers om volledig de mist in te gaan. Bij het eerbetoon aan overleden Clan-lid Ol' Dirty Bastard gaan de armen dan ook weer massaal de lucht in, kan ook niet anders met nummers als 'Shimmy Shimmy Ya' en 'Brooklyn Zoo'.

Vanaf dat moment is het weer een aaneenschakeling van onvervalste meespringers als 'Wu-Tang Clan Ain't Nuthing ta Fuck Wit', 'Da Rockwilder', 'Gravel Pit', 'Triumph' en 'Reunited'. Maar vooral '4th Chamber' kan rekenen op een uitzinnig publiek. Het is dan ook jammer dat het concert een beetje in mineur eindigt met Ghostface Killah die de bezoekers constant aanspoort hem toe te voegen op Twitter. Maar een kniesoor die daar op let na een concert met zoveel hoogtepunten. Bij de uitgang vraagt een moeder van middelbare leeftijd aan haar zoontje: "Wanneer komen ze weer terug?" Misschien had ODB het wel mis, Wu-Tang is niet alleen voor de "children" maar Wu-Tang is voor iedereen.